Do what you love, love what you do.

Ik had het daar al eerder over, toen ik vertelde over de soms wilde dromen van mijn man en hoe we altijd wel een manier vinden om daar dan een invulling aan te geven.
Ik geef u: het meest extreme voorbeeld tot nog toe.

Twee jaar geleden ging de man naar Eindhoven, naar de Maker Faire daar. Hij kwam terug met een voorzichtig “ik zou ook wel eens willen…”. Dat voorzichtige werd vastberaden, nadat hij ook die van Lille bezocht. Hij zag in het buitenland dingen en had daardoor ideeën over wat fijn was daar. En wat hij helemaal anders zou doen.
Gedragen en gemaakt door de community, zei hij.
Niet te corporate, zei hij.
Waar mensen niet alleen kunnen kijken naar, maar vooral dingen kunnen doen, zei hij.
Waar er geen kinderhoekje is, maar alles voor iedereen is en door elkaar. Zodat families samen kunnen komen. Dat zei hij.

Twee jaar geleden. Wat volgde was een lange zoektocht naar een locatie, naar partners die het verhaal mee zouden dragen, een hele procedure voor een licentie en heel veel organisatiewerk.

De man werd fantastisch ondersteund, door de heerlijke mensen die hem altijd ondersteunen. De laatste maanden waren stevig, want de combinatie met een tournee, mijn werk, mijn studeren en de dochter die ook veel aandacht verdient: dat was niet evident. Mijn ouders sprongen keihard bij. Onze vrienden, buren en familie bleken zoals altijd het meest fantastische netwerk dat een mens zich kan wensen. En nu is het dus zover. Na twee jaar zoeken, na maanden voorbereiden, praten en selecteren en na de laatste weken elk weekend keihard werken met een heerlijke bende vrijwilligers die alles opbouwden en vormgaven (vuistje, army of makers!)…dit weekend heeft mijn man zijn Maker Faire.

Of zoals hij dat zegt: ‘t is niet mijn Maker Faire, ‘t is de onze. Van de tientallen vrijwilligers. Van 100 makers die hun werk komen tonen en die zorgen dat bezoekers zelf kunnen ervaren wat dat is, “maken”. En die iedereen hopelijk goesting geven om zelf dingen te proberen.

Eigenlijk is ze al geslaagd, die eerste Belgische Maker Faire. Ik warm mij aan een bad van vriendschap en engagement, aan motivatie en de coolste mensen om me heen. Het was het allemaal waard, dat weet ik nu al.

En toch maak ik hier graag reclame. Want de kers op de taart zou zijn als u er massaal zou zijn, dit weekend. Want ik ben zo fier op wat hij heeft gedaan, ge hebt daar geen gedacht van. En ik vind al die mensen die hier hun schouders onder gezet hebben zo fenomenaal, dat ik hen het grootste succes ooit wens.

Het volledige programma staat op de website. Maar samengevat:

• vrijdagavond comedy. Mijn man en Lieven Scheire. En die van Chalameren.
• zaterdagavond Maker Talks: Lieven praat met zijn makers uit #teamscheire over hun proces
• Maar vooral: zaterdag en zondag overdag (10-18h). Maker Faire. Meer dan 60 standhouders, waarvan meer dan de helft met een mini-workshop. Grotere workshops, meer dan 20 keynotes, vanalles te zien, te ervaren en te doen. Voor grote en kleine mensen. Het plannetje heeft een mooi overzicht, vind ik zelf. In je ticket zijn alle workshops en activiteiten inbegrepen. Zoveel als ge wilt, een ganse dag.

Het grootste deel van de Maker Faire is overdekt, dus laat de aankondigde polaire stroming u niet tegen houden. Ik wil u zo graag tonen wat het geworden is. Dus kom af.