Erfgoed.
Ze fluit bewonderend en ze aait zacht de klosjes.
“Zo veel verschillende kleurtjes groen. Waarom is dat?”
Ik zeg dat ik dat niet weet maar dat ik denk dat meme misschien vaak groene jurken naaide. Ze kijkt me niet-begrijpend aan. Ik leg uit dat de doos met klosjes garen niet van mij is, maar van meme, haar overgrootmoeder. Die is ondertussen al meer dan twee jaar niet meer hier, maar dochter praat nog vaak over haar. Ze weet ook wat hier in huis uit haar huis komt: de kom met de mooie bloemen voor de salade, de koffietassen, die ene vaas, de soepkommekes. De taartenscheppers.
Van de doos met naaispullen wist ze het niet, zo blijkt. Ik leg uit dat toen we na de begrafenis het huis leeghaalden, dat iedereen al een doos vol naalden en garen en ritsen en knopen bleek te hebben. Iedereen behalve uw moeder, mijn kindje, die heeft zichzelf tot haar 36ste beholpen met een reisnaaikitje en een nietjesmachine.
Dat ik dus al het naaigrief had meegenomen. Omdat je naaispullen van iemand die naaister-van-beroep was niet kan weggooien.
Ze luistert aandachtig naar mijn verhaal. Rommelt wat in de blikken doos en glimlacht dan breed.
“Meme naaide ook vaak roze jurken, denk ik.”
***
Dit stukje hierboven schreef ik maanden geleden in een boekje, maar door het leven en de drukte geraakte het nooit hier. Tot ik het vanavond opzocht en overtikte.
***
Ik dacht weer aan het stukje omdat ik eerder deze week eindelijk ook deze schoonheid bovenhaalde. Een erfenis uit dezelfde naaikamer waar ooit mijn communiekleedje werd genaaid. Ik spendeerde een avond onder een warm dekentje van melancholie terwijl ik ze aan de praat probeerde te krijgen. Ik stikte wat proeflapjes om te kijken wat ze aankon — zoals voorspeld: zeer veel. Daarna begon ik aan een jurkje voor de pop van de dochter.
Ik bleek naaigaren te hebben in precies de juiste kleur roze en kon niet stoppen met glimlachen.
voor ge het weet zit ge met een verslaving…..ik kan het weten…..maar diene glimlach blijft!!!
Zalig!
Jaloers op je Bernina. Maar vooral jaloers op zulke mooie aandenkens aan meme…
Ik kan me er iets bij voorstellen …
dat is een toestel om te koesteren, wie weet zal jullie dochter er nog gebruik van maken.
Mooi!
wat een schoon machien en wat een mooi verhaal ! Koesteren die handel !
Lieve Ilse toch ?!
Naast een koelkast, een paar pollepels en een vergiet behoorde ook de naaidoos van mijn meter tot mijn erfenis. De klosjes garen zijn net ingepalmd door de jongste, die de naai- en stikmicrobe sinds Sinterklaas te pakken heeft…
Zo’n mooi stukje!
Vorig jaar met Pasen overleed mijn mémé en ik heb sinds toen al heel vaak aan haar gedacht. Haar naaimachine was ook voor mij, net zoals heel wat serviezen en kommetjes en ander keukengerei dat niemand wou. Spullen om altijd te koesteren!
Ik ben zo jaloers, de naaimachine van mijn ma, die gelukkig wel nog bij ons is, werd weggegeven voor ik me er begon in te interesseren. En ik hou ook leuke herinneringen over aan de dozen vol knopen en bobijntjes van mijn grootmoeder, geen idee waar die naar toe zijn gegaan.
Schoon hoe je over meme schrijft, en bruggen bouwt naar de volgende generatie, herkenbaar. Mijn meme had als zelfstandige vrouw in haar tijd een servieswinkel, de antieke villeroy-boch vult nog steeds mijn kasten en siert de ontbijttafel.
Zo mooi, nu kan ik niet stoppen met glimlachen, want een half rek van mijn berging wordt ingenomen door een naaimachine met toebehoren waarvan ik soms niet eens weet voor wat het net dient. Koesteren! En soms eens wensen dat ze kon komen uitleggen hoe dat nu net moet, een knoopsgat maken ofzo.
Ik had niet het genoegen haar te kennen, die creatieve overgrootmoeder, maar ze deed mijn hart een sprongetje maken en toverde een glimlach op mijn gezicht :). Net zoals de meeste van je schrijfsels trouwens… dank je wel daarvoor!
<3
zo gaat dat met grootmoeders' creatieve bezigheden… die zijn aanstekelijk en behoorlijk verslavend…let maar op!
Zo fijn vind ik dat, erfstukken. Ik heb naaispullen van mijn eigen mama, tantes en oma. Het zat in de familie. En ik geef het door. Dochterlief stikte onlangs haar eerste kussensloop. Ze vindt het precies wel leuk en dat maakt me blij.