Niemand gaat verloren.
Hoe kiest ge wat ge wilt laten horen als letterlijk elk nummer belangrijk was? Ge kiest niet. Ge laat ze allemaal aan uw kind horen. Die zingt dan halverwege elk nummer al mee. Dan hebt ge goeie liedjes geschreven, geloof ik.
Mijn facebook stond overweldigend vol, gisterenavond. Gent is van Vos, Vos is van Gent. Als iedereen wel iets over u te vertellen heeft, dan zijt ge belangrijk geweest voor veel mensen, geloof ik. Ik las over balsem op een stormend puberhart. Ik las over eerste liefdes, over Mia in biertenten in Groot-Evergem, over deel zijn van het vaste meubilair in elk café en zaalke in Gent waar een optreden te zien was. Ik herkende het allemaal.
Hoe kiest ge wat ge wilt later horen als letterlijk elk nummer belangrijk was? Ge kiest niet, ge neemt eentje met een schone verwaaide foto en een piano waar de haartjes op uw arm nog altijd van rechtkomen.
En daarna luistert ge naar al de rest.
Ik ben sinds m’n 14de Luc De Vos fan en woon als ex-Gentenaar nu in Nieuw-Zeeland. Zelfs 20 000 km van huis voel ik nu zijn afwezigheid. De wereld is een schone mens kwijt…
Ik zat in de auto en hoorde Stijn Meuris zonder te weten over wie hij het had, tot hij Luc zei. De wereld hield efkes zijn adem in
*slik* en weemoed…