Joepie. Weekend.
Er was een plasje op de grond en een vloek. Ik trok de deur open en toen was er een gulp. Water, en iets wat waarschijnlijk frambozencoulis is. En ook een beetje vol-au-vent. Denk ik.
De diepvries is dood. En bijgevolg ook alles wat erin zat. Mijn hart bloedde een beetje, want al mijn zorgvuldig ingevroren boontjes van de zomer, mijn fantastische tomatensaus, de liters en liters soep voor drukke dagen: allemaal kapot.
Ik dacht eerst nog dat ik misschien de volgende dagen een paar dingen zou kunnen klaarmaken, maar alles bleek al een beetje warm en volgens het internet blijft ge daar dan beter vanaf.
En ja, ik weet dat het wel iets zegt over mijn nogal beperkte huishoudelijke kwaliteiten dat ik niet had gemerkt dat het ding waarschijnlijk al dagenlang uitgevallen is. Stopt met lachen. Het was een drukke week.
En zo sloot ik dus mijn drukke week af met het overgieten van blubber in vuilniszakken en het opdweilen van twijfelachtige substanties op de bergingvloer. In plaats van met schrijven, in de zetel hangen en voetbal kijken.
Zelfmedelijden? Misschien een beetje.
Het is misschien een schrale troost…..maar ge helpt het electriciteits tekort heel hard nu……
oh das echt kut
Hadden ooit hetzelfde voor. Bij thuiskomst na een vakantie. Stinkende boel jong…
Het zit in de lucht, jong.
Hier hoorde ik flatsj, splats, spetter en zag hoe het zelfgeperste appelsap (op school) tegen de muur gevlogen was. Naast dweilen mocht ik ook schilderen.
Ouh nee, zo vervelend! Vorige zomer – toen het meer dan 30° was – besloot onze koelkast-vriezercombinatie om er mee te stoppen. Heb denk ik nog nooit zo hard gevloekt. (Buiten mischien toen onze droogkast ermee stopte de avond voor we op reis vertrokken, dan he ik ook serieus gevloekt). En dat is gebeurd terwijl wij op weekend waren, dus je kan je de ravage al voorstellen 🙁
O, wat zou mijn structuurkop daar gek van worden! Sterkte!
Echt kut.
Toen wij besloten de keuken grondig te renoveren (wxaarbij zowat het hele huis een bouwwerf werd), had ik als voorbereiding een hele diepvriezer vol opwarmmaaltijden van eigen maak ingevroren. Het bureel werd de opwarmkeuken/eetkamer, met een microwave die klaar stond om al dat lekkers te ontdooien voor bij het stokbrood. Tot mijn werkvolk vergat om een paar zekeringen terug te steken. Juist. Die waar de diepvriezer zijn stroom van moest komen, op zolder. Ook blubber, één hoog… Met dat geluk: schilderen moest er toch gebeuren en als de vuilniszak wat lekte: de vloeren waren ook uitgebroken.