Mijn koffiemachine doet raar. Ze maakt een vreemd geluid, reutelt een beetje en geeft dan een soort van klik.Terwijl ze gewoon koffie moet maken en niet moet klikken. En al zeker niet op een manier die mij ongerust maakt. Bovendien heeft niemand iets aan klikken, dat heb ik zo geleerd toen ik klein was.

Ongeveer één keer op twee doet de koffiemachine na de klik AUTOTEST in plaats van UW KOFFIE WORDT BEREID op het schermke. Dan vloek ik, luid, gemeen en met tranen in mijn ogen.
AUTOTEST is namelijk het meest afgrijselijke wat me kan gebeuren, ‘s ochtends. Behalve dan misschien sneeuw of Bart De Wever op de voorpagina van mijn gazet.

Ik ben op zoek naar een nieuwe koffiemachine, want ik vertrouw het zaakje niet meer.En als ik ‘s morgens geen fundamenteel vertrouwen kan hebben in de koffiemaker, dan kan ik evengoed gewoon op de grond gaan liggen en naar het plafond staren tot de dag weer voorbij is.

Het is simpel: ik wil een machine die bonen maalt. Dat is belangrijk, want ooit had ik zo’n espresso-gedoe, met een houder waar de koffie in moest, en dat was een geklungel met mijn ochtendonhandigheid. Bovendien heb ik graag de boontjes van de Mokabon, want die zijn lekker en ik kom daar ook zo graag.
Dus de machine moet bonen malen en dan een tas koffie maken. EN DAN KLAAR.

Maar dat bestaat niet, blijkbaar. Ik ben eind vorige week eens op prospectie geweest, toen ik een elektroboer passeerde op mijn vrijevrijdag-omzwervingen.
Er bestaan vier soorten koffiemachines, waarvan er drie geen bonen malen (ouderwetse koffiezetten, senseo-types die vreselijke koffie maken, george clooney-apparaten met pokkedure capsules) en dus geen optie zijn.

De vierde soort maalt wel bonen, maar doet tegelijkertijd ook nog veel meer: maakt zes soorten cappuccino, latté en macchiato, onder andere. Klopt cake-beslag, strijkt uw kleren, ontstopt uw toilet, vult uw belastingen in en zet de vuilbakken buiten op maandag. Onder andere.
Dat laatste staat niet in de gebruiksaanwijzing, maar het moet wel, want anders kan ik dus niet verklaren waarom zo’n machine een halve kubieke meter groot moet zijn, een half maandloon kost en 400 kilo weegt. Gij wel?

Enfin. Ik deed dit weekend bovenstaande tirade tegen mijn papa en vandaag heeft hij de koffiemachine opengevezen en grondig schoongemaakt en dat zal hopelijk wat uitstel geven. Ge moogt mee duimen, en ondertussen uw gouden tip voor een goede, eenvoudige machine in de commentaren achterlaten.

Dit was een inleiding. Ik drink koffie bij het ontbijt namelijk, en het ging over ontbijten in #projectblogboek en kijkeenvogeltje.

Voor de rest ben ik de saaiste ontbijter ooit, dus misschien nog best dat mijn inleiding wat uit de hand is gelopen.
De eerste maaltijd van de dag bestaat uit varianten op yoghurt, fruit, havervlokken en ahornsiroop. Of boterhammen met confituur of honing.

(Klikken maakt het prentje groter. Ik doe hier nogal mijn best voor jullie hé.)

Niet zo veel over te vertellen, maar #projectblogboek is #projectblogboek is #projectblogboek, dus nam ik vijf dagen lang foto’s. En ziehier het bewijs: varianten op yoghurt, fruit, havervlokken, ahornsiroop en boterhammen.

Afhankelijk van hoe vroeg ik moet opstaan is de belichting anders. En die keer in dat potje is als ik echt vroeg moet lesgeven: dan eet ik voor mijn les op school. Daar is ook koffie.

Dat is het, ik kan daar niet meer over vertellen zonder als een hippie te klinken met zelfgemaakte confituur en yoghurt van de boerderij.

Oh kijk, nu deed ik het toch.

**************
Dit is een post in #projectblogboek, geïnspireerd door het blogboek van Kelly.