En al

Liefde.

Al die liefde. Al die liefde. Ik weet niet waar te beginnen.

Of eigenlijk weet ik het wel: bij mijn echtgenoot, natuurlijk. Hij die de schoonste dingen over me zei tijdens de ceremonie, en daarmee de halve zaal aan het janken bracht. Present company included. De man die zaterdag geregeld in mijn hand kneep en grijnsde. Die mij in het passeren, toen we nog eens iemand moesten groeten of een cadeautje in ontvangst gingen nemen, diep in de ogen keek en dan knipoogde. Daar begin ik dus.

Dan naar mijn kleine, natuurlijk, die de hele dag straalde en huppelde, ook toen ze eigenlijk al zo moe was dat haar mini-benen haar nauwelijks nog konden dragen. Het enthousiaste middelpunt van een meute vriendjes en vriendinnetjes. Ergens halverwege getransformeerd tot een uitbundige kat door het beste grime-artiesten van het land. Er zijn vlekken op mijn kleed die er jamais nog uitgaan. Gelukkig moet ik het volgende week niet opnieuw aan.

Mijn en zijn ouders, bijna ontploffend van trots en de perfecte co-hosts van de dag. Onze families, talrijk, enthousiast en elke stap van de dag achter en naast ons.

Mijn getuige, die de hele dag geen centimeter van mijn zijde week en de beste speech ooit gaf. Zijn getuige, met zijn heerlijke vertellementen en filmkes en soms plastron.

De topcateraars, die bergen voor ons hebben verzet, en zo zorgden voor een feest dat precies was zoals we het hadden bedacht. Onze twee fotografen. Warme, getalenteerde, lieve mensen die perfect complementair zijn in hun kleur en zwartwit. De maten die een geluidsinstallatie aansleepten omdat ze vonden dat de aanwezige niet volstond. Deliveren.
De kameraden achter de draaitafel, die het dak van de zaal haalden en op simpel verzoek van gillende meisjes de foutste muziek oplegden.

En dan onze vrienden. Een prachtige, kleurrijke hoop oude vrienden, nieuwe kameraden, collega’s, maten van ver weg, buren van dichtbij. ‘s Ochtends met zo veel dat het stadhuis vol was, in de namiddag achter hun kinderen hollend, en eens de nacht viel transformerend tot de feestende massa waar we zo van houden. Onze vrienden die met elkaar praatten, alsof ze elkaar allemaal al jaren kenden. Die dansten tot de zaaleigenaar het echt wel genoeg vond, en die meerstemmig de schoonste nacht van mijn leven volzongen.

Al die liefde. Al die liefde. Ik ben de gelukkigste vrouw van de wereld.

17 thoughts on “Liefde.

  1. Proficiat! Wat fijn om mee te mogen genieten via deze weg. Alle goeds, lang en gelukkig gewenst :). Veel goede, weinig kwade dagen.

  2. Een megadikke proficiat en nog veel superdagen gewenst!

    Jullie zagen er super uit (lang leve fb en blogland 😉 )

  3. Proficiat en ik hoop dat je dit zalig gelukkige gevoel nog heel lang kunt vasthouden !

  4. Waar liefde tintelt, bruist het leven!
    Jullie zijn het levende bewijs 🙂
    Dikke proficiat!

  5. Van ons ook een hele dikke proficiat aan onze ‘oude’ huisbewoner(s)? Hoorde van Roeland dat het een mooi en leuk no-nonsense feest was. Hoe kan het ook anders hè . Moge het voor altijd zo blijven, met veeeeeeel liefde!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *