Progress.
Morgen ga ik werken. Voorzichtig en met een beetje angst dat het nog wat vroeg is, maar kom. Het is een week waarin ik redelijk wat zelf kan plannen, gelukkig: ik moet voornamelijk examens verbeteren, morgen een toezicht en woensdag een verdediging van een bachelorproef. Op hoop van zegen dus, en met het vaste voornemen om het nog een beetje rustig aan te doen.
Voor de rest is er sprake van wat vooruitgang. Te traag en te frustrerend voor mijn ongeduldig karakter, maar ik kan wel al iets meer heb ik de indruk. Iets minder pijn ook, en ik heb niet elke dag meer een middagdutje nodig.
Ik merk wel dat mijn — al zo goed als onbestaande — conditie flink achteruit is gegaan, en ook dat is wat frustrerend. Zo erg zelf dat ik overweeg iets van sport op te nemen, binnen een paar weken. IT IS THE END OF THE WORLD AS WE KNOW IT.
Sport? Doe maar rustig aan nog die eerste weken, niet te overhaast en voldoende rust plannen
Pfff, ik heb hier ook zo’n beest zitten precies. Infectie van de luchtwegen en moe, moeder, moest. Niet te doen. Veel beterschap, ik ben het nu al beu en jij sukkelt nu toch al echt lang hé. Hopelijk lukt het.
Ga je binnenkort mee zwemmen? Fietsen? BBB’en? Dat zou kei tof zijn!
Some advice from a total stranger die nog maar net meeleest: let op voor het burnoutmonster. Een modewoord misschien, maar het ligt altijd op de loer in het onderwijs. Ik ben er (even, maar toch) onder doorgegaan na 12 jaar secundair onderwijs , de laatste periode gevuld met de ene luchtweginfectie na de andere, mycoplasmabacterietoestanden incluis. Je lichaam vertelt je soms dingen die je zelf niet echt wil weten…. Ik werk nog altijd in het onderwijs, maar wel in een cvo en momenteel niet full-time. En jawel, ik ben het afgelopen jaar welgeteld 2 dagen lichtjes verkouden geweest…Ik wens je heel veel beterschap en neem ajb voldoende rust, ook al duurt dat langer dan je zelf vindt kunnen…
Ik hoop dat het goed verlopen is. Ken de schrik, om keihard in een ‘acht te vallen’ (zoals we dat in West-Vlaanderen zeggen), om in slaap te vallen aan je bureau … (Hier geen infecties, maar wel een longembolie gehad, 2,5 jaar geleden.) Doe het op je gemak, luister naar je lichaam en rust als het nodig is. En sport? Ach, ik nam het me ook voor. Tot nu toe niet gelukt. Tenzij dan dat ik door naar ‘t stad te verhuizen sinds enkele maanden regelmatiger de fiets neem. En daar met volle teugen van geniet.