Vertel haar anders nog eens het kerstverhaal, en dat van die volkstelling.

Hij grijnsde. De kerstverhaalanekdote wordt elke keer aangehaald als ik iets te ingewikkeld probeer uit te leggen aan het kind. Ok, ik geef toe dat de volkstelling en de moord op pasgeboren jongens misschien ietwat irrelevant als een driejarige vraagt wat kerstmis eigenlijk is, maar ik had mij vastgereden. Probeer het maar eens uit te leggen zonder jezuske is onze verlosser en de zoon van god-in-de-hemel en al. Het was in de auto, en ik zag de ogen van de kleine opeens blanco staren. Ik herkende de blik, want ik doe hem ook als haar vader over fysica vertelt. Diezelfde vader kwam ondertussen niet meer bij van het lachen. Volkstelling hahahahahahaha Sejieus mens.

Hij rakelde het weer op, vorige zondag daar in Planckendael. Nadat zij had gevraagd hoe het kwam dat giraffen een lange hals hebben. Er was even een lichte paniek, want hij is de biologiemens van ons gezin, en hij hield me nauw in de gaten en luisterde aandachtig wat ik zou antwoorden. Mijn hoofd zocht evolutieleer op, en structureerde raprap iets in kleutertaal.
Ik vertelde over haar ogen die blauw waren zoals die van haar papa. En dat dieren ook op hun mama en papa lijken. En dat de giraffen met de langste hals het meeste eten konden verzamelen, lang geleden, en die dus het sterkst waren en veel kindjes kregen. En dat zo, na heel lang, de giraffen met de kortste hals alsmaar zeldzamer waren geworden, en die met de lange alsmaar meer voorkwamen.

Ik was best tevreden over mijn uitleg. Maar toen zag ik haar blanco staren. En hem gniffelen.

Ge hadt ook kunnen zeggen “omdat die wonen waar veel bomen zijn waarbij de blaadjes hoog hangen”. Maar vertel haar anders nog eens het kerstverhaal, en dat van die volkstelling.