Agnes heeft dat vanzeleven niet gekregen.
Ze staan samen in de self-bank. Geen koppel, dat zie je aan de ietwat beleefde manier waarop ze met elkaar omgaan.
Hij is oud, zij nog ouder. Waarschijnlijk buren. Zij staat aan het scherm. Hij kijkt mee over haar schouder en wijst dingen aan. Ze schuifelt wat ongemakkelijk heen en weer.
“Voila. En nu moet ge uw code ingeven, Agnes.”
“Code?”
“Ja, die vier cijferkes.”
“Ik weet van geen code”
“Ge hebt toch een brief gekregen, daar zat een code in.”
“Ik heb vanzeleven geen code gekregen. Er zat een brief bij die kaart, maar daar stond geen code in.”
Hij aarzelt.
“Normaal wel hoor. Hebt ge die brief nog?”
“Banienuk.”
Stilte.
“Ja. Zonder code kunnen we geen geld afhalen, Agnes.”
“Oh. Ah. Goh ja, ik zal morgen wel naar de bank gaan om mijn geld.”
Ik zeg u: dit soort scènes kunnen mijn weekend goedmaken.
Ze heeft gelijk, die code komt niet mee met de kaart, maar komt later. <3 Agnes
De wereld moet toch een grote enge plaats zijn voor sommige oudere mensen, denk ik dan…
Ja maar dat van agnes zal zo goed niet geweest zijn zekers
Mijn schoonmama zei vorig jaar trots: ‘Ik ben naar de Spar geweest en ze waren niet boos dat ik met mijn kaart heb betaald.’
Banienuk. Ik hoor het zo mijn oor inwandelen. Prachtig.
hihi! Ik heb vorige week de onderbuurvrouw nog geholpen.
Zij: Kijk, een nieuwe telefoon en die werkt niet!
Ik: Misschien moet je de batterijtjes indoen Angèle!
Zij: maar allé, dat ze zo’n oud menske zo laten sukkelen!
Een matras is toch gemakkelijker.
Voor oudere mensen is onze wereld inderdaad een gruwel aan het worden. En vaak genoeg voor de onmiddellijke omgeving ook, want elke keer als ze een verkeerde knop indrukken op hun afstandsbediening van hun tv, gaat de telefoon. Mijn schoonmoeder woont naast de deur, dat gaat nog. Maar mijn moeder woont 20km verderop en die kan dan echt wel een drama maken van het feit dat ze een favoriet programma mist. Ik onthou inmiddels meer codes dan goed is voor mij. En als ik dan eens een rotdag heb waarop mijn hersens niet mee willen werken, dan kan ik niet naar hen bellen om de code nog eens in te fluisteren, want ik zou die toch voor hen onthouden? Schaak en mat.
Ik heb les gegeven aan migranten en laaggeschoolde Belgen en het zijn niet alleen ouderen die hier problemen mee sukkelen. En dat was al bijna 10 jaar geleden, ondertussen is het volgens mij al nog erger, met sluitende loketten overal.
Ge zou nog al ne keer verschieten, zoals wij zeggen 😉
‘t Is ook allemaal moeilijk te volgen voor die oude mensen.
het is ook te zien hoe die oude mensen ineen zitten hoor. Als ik mijn grootmoeder iets één (of soms twee) keer voor toon is zij daarmee weg omdat ze bereid is om het te leren en omdat ze beseft dat ze mee vooruit moet als ze wil blijven alleen wonen. Nee mijn meme’s (beide) zijn redelijk hip voor hun leeftijd…
Zalig!
Zo worden wij ook ooit, als we 75 en meer zijn…
Schattig!