Ze ligt in de zetel, in slaap gevallen terwijl ze naar Cars keek.
Hij zit in de zetel, bladert in de weekendkrant.
Ik zit ernaast, en schrijf.
We drinken koffie.

Ik verpruts wat tijd op het internet, zoek wat dingen op over Luik en Maastricht voor een aankomend kort tripje. En ondertussen lijkt het overdreven drukke semester een herinnering uit een ver verleden. Ik heb deadlines gehaald, mails tijdig verstuurd en het vooruitzicht op twee weken niks.

Adem. Rust. Eindelijk. Vakantie maat.