Nothing at all.
All this tenderness has come to nothing – All that we require is being rearranged – I’ve no wish to look to the future – for my expectations will no doubt be changed – Just rolling along on the rest of the waves – My statements and strategies are quickly dismissed – Poisoned pens in invisible paper
Steel knuckles concealed by velvet fists – What is the chance of us living some of our simplest dreams – Are all the structures we build here really as frail as they seem – The dying are the lovers of this modern world – The power and the glory survives -With radio active bargaining – And the valueless of our lives.
My turn to crumble
My turn to fall
From so very humble
To nothing al all.
Anne Clark! Waar is de tijd dat we, liefst zo zwart mogelijk gekleed, op de dansvloer van het jeugdhuis stonden te schuiven op de tonen van “Our Darness”! Knappe muziek en dito teksten!
Doet me vreemdgenoeg denken aan het eerste optreden dat ik van haar zag in de vooruit op 21.03.1994 als cadeau van een bijzonder iemand.
?
: )