Deze ochtend bij het openen van mijn mailbox had ik excuses. En een naam. En nu dan, dacht ik. En nu dan.

Want neen, wat gebeurd is, dat is niet normaal. En verschietachtig dat het is. Maar het is ook een beetje zoals De Lama (een echte, ik kan dat getuigen) het kwam te zeggen: dit is het internet. En het internet is niet alleen een lieve, van regenbogen en gouden wolkjes voorziene, happy place. Het is ook een plek met veel miserie, en veel verborgen pijn.

Ik heb een naam, en geen zin om die openbaar te maken. Waarom zou ik een leven kapot maken dat momenteel, met dit hele gedoe, al niet zo gemakkelijk kan zijn? Heeft pek en veren en represaille al ooit iets goeds opgeleverd? Kicking when someone is down, ik geloof niet dat ik dat soort mens wil zijn.
Ik heb thuis altijd geleerd dat ge mensen hun fouten moet leren vergeven. Ik heb op het internet geleerd dat de dingen niet altijd zijn wat ze lijken. De combinatie van die twee is in deze belangrijk.

Ik denk dat deze mevrouw hulp nodig heeft en dingen op een rij moet zetten. Ik hoop dat ze dat doet, voor haarzelf. Ik heb die hoop uitgesproken in mijn mail terug, samen met de wens om ook uitleg te geven aan de andere betrokkenen, die zo wanhopig zoeken naar antwoorden. Ze gaat dat doen, ik weet dat zeker, want ze was sterk genoeg om eerlijk te zijn tegen mij. En verdomme, daar moet ge nogal een beetje sterk voor zijn.

Ik kan niet geloven dat het kwetsen van een heleboel mensen in deze een doel was. Een gevolg dat ingeschat had kunnen worden misschien. Dat ingeschat had moeten worden, alleszins.

Ik was even geschrokken, zondagavond. En ik denk nu nog gutgutgut, wat viezig, maar ik ben hier niet door van de kaart. Dit raakt mij niet in mijn zijn, om het zweverig te zeggen. Het maakt me ook niet bang, dus ge moet niet bang zijn in mijn plaats. Want ik ga gewoon dapper zijn en blijven geloven in het schoonste van de mensen. Ik ben de dapperste van allemaal, weetwel, ik kan niet anders..

Oh, en ook nog: ge zijt allemaal gigantisch lief, hieronder in de commentaren. Ik zeg dat niet genoeg maar mijn lezers zijn absoluut de coolste lezers van de hele wereld. Merci, gasten, uw compassie doet deugd aan mijn hart. En uw meeleven, dat is het beste meeleven dat op de markt verkrijgbaar is.

Chocoladetaart voor iedereen.