Afrikaatje.
De dochter is zindelijk, ondertussen, jawel. Een beloningskaart vol stickers bij elke boodschap eindigde deze week dan ook in een zelf te kiezen groot cadeau in de dreamland. Een heuse uitstap: anderhalf uur lang nam ze alles wat op ooghoogte stond vast, mompelde “misschien dat?”, bekeek alle kanten en zette de doos tenslotte terug. Na lang wikken wegen koos ze voor dit.
Hij beweegt, maakt geluid, slaapt. En hij is mij net iets te levensecht. Deze ochtend, met mijn slaaphoofd, dacht ik even dat er een beest op mijn livingvloer zat. Een gil later (wijf dat ik ben) bleek het gelukkig de cavia te zijn. Of Afrikaatje, as she puts it. Cavia kan ze niet onthouden.
Het cadeau dat ze bij ons kregen als ze zindelijk waren: niet meer moeten rondlopen in een stinkende broek.
Wij hebben zo een levensechte papegaai in de gang staan… ergerlijk beest!
Ieuw zeg. Daar zou ik ook gillend van weglopen. Maar met zo’n schattige naam valt het dan weer mee.
maar zo grappig. hoe ze hem koos, en hoe ze hem noemde.
en dat ik er ook van zou verschieten met een slaapkop.
Mocht ge ooit een puppy, een hond, een kitten en een witte pluizige kat in dat genre zoeken; wij hebben dat. Zo erg door dochter gekoesterd dat ze meestal “uit” werden gezet en nauwelijks werden aangeraakt . Nooit gesnapt waarom ze die dan eigenlijk wou. Furreals, het is een soort apart.
Afrikaatje heeft mij in elk geval goed doen lachen 🙂
Ben ik de enige die vooral dat beest zijn poten ongelooflijk eng vind?
De petekindjes kregen van mij ooit de furreal aap… hun mama is er nogsteeds slecht gezind over 😉
‘t Ziet er inderdaad griezelig echt uit, dat afrikaatje, maar gelukkig is het dat niet, want hou u vast voor de dag dat uw kind met een echt huisdier komt aandraven!
Dat gaat niet lang meer duren vooraleer ze een levend Afrikaatje wilt!
‘t Verwondert me dat ze geen hondje koos -).
kippenvel van de poten! maar zijn naam vergoedt veel
@ Michel: idem bij ons 😉
Echte cavia’s zijn ook best leuk en laten zich veel beter knuffelen dan konijnen en katten. Ze stinken alleen een beetje als de zoon ‘vergeet’ om het hok proper te maken.
Griezelig ding.
Afrikaatje, geweldige naam sèg!
Helena kreeg ooit een ezelknuffel die ze zelf de naam Afrikoze gaf. Iets om over na te denken…
Haha, awh, wat een schattig beestje! En Afrikaatje is idd véél logischer dan cavia 😛