Ja euhm welkom en al.
Zo. Wel. Euhm.
*zwijgt*
U bent opeens wel met heel veel zeg. En allemaal hier gekomen met die linkjes overal. Dat is mooi en ik ben zeer geflatteerd. Maar het is tegelijkertijd lang geleden dat ik nog zo schrik had van mijn eigen virtueel erf, feitelijk.
Want normaal gezien kennen wij elkaar, mijn lezers en ik. Vaak al jaren, en dat scheelt een eind. Ze weten bijvoorbeeld dat ik al eens durf te razen, en ik stel me voor dat ze dan even met hun ogen rollen achter hun pc en dat het dan weer over is.
De volgende dag schrijf ik dan over mijn dochter die pipi in de broek doet. Zo gaat dat hier.
Allez, niet dat u niet welgekomen bent, natuurlijk. Zet u, drinkt iets, neem een koekske.
Maar stel er u nu ook niet te veel van voor, wat betreft die meningen. Want ik heb ze wel, maar ze zijn in het echt meestal een pak voorzichtiger.
En behalve meningen heb ik ook een kind, een verbouwing, een job en de drang om de dingen die ik kook, zie, doe, denk en voel online te zetten. Dat u het weet: het is hier eigenlijk een wijvenblog, zo wordt gezegd, en u werd gelokt met een naar het schijnt Relevante Opinie. Hadden we u efkes goed liggen, zeg.
Enfin. Ik ben trouwens blij dat u commentaren geeft op dat stuk hieronder. Eens met elkaar discussiëren op een volwassen manier, dat is altijd een goed idee. Ik zal dan dit weekend ook eens meedoen, maar eerst moet ik examens afnemen en verbeteren. Ondertussen: blijf een beetje vriendelijk voor elkaar. Het is de website van de gazet niet.
Maar welkom. En mijn kleine is deze ochtend flink op haar potje geweest. Number one and number two.
Dit stukske en dat vorig stukske: dat is waarom ik u zo graag zie 🙂
@Lien: +1
🙂
wat lien zegt!
Hahaha subliem!
en omdat dat hier niet het verhaal van het grote gelijk is, daarom lezen wij jou zo graag
Voila, weer boenk erop, net zoals je vorige stukje.
En voor mij een koffie alstublieft 🙂
Ik verschoot ook nogal toen ik ’51 reacties’ zag op het bericht hieronder. Hoera voor Mira trouwens, voor nummerke 1 en 2!
Ook ik kwam op je blog terecht via een linkje. Het beviel me hier dus ik kwam nog eens terug. En nog eens. Totdat ik besloot dat ik het hier wel gezellig vond en sindsdien lees ik trouw mee. Tijd voor een koekje, lijkt me 😉
Wees gerust, uw trouwe lezers komen hier ook nog. Ik heb het graag gelezen, uw vorige stukske, maar om mij nu volledig in de discussie te mengen, da’s precies mijn ding niet.
iedereen raakt beetje opgefokt eh. Op zich wel goed dat zoveel mensen echt een (gefundeerde????) mening heeft en niet apathisch in zijn zetel zit te gapen naar het nieuws dat er een staking is. Maar de polarisatie van het debat zonder veel nuances werkt wel op mijn zenuwen.
overigens volledig eens met Lien haar eerste comment. Zalige overgang 🙂
Schitterende post, zo vlak na die andere 🙂
En om maar te laten weten dat wij dat appreciëren, dat dat hier een ‘wijvenblog’ is – ik heb zonet uw gefinetuned receptje van vorige week gemaakt. En dat smaakt, terwijl ik die hele discussie hieronder zo lees :).
ik heb liever een pintje en een goed gesprek met u aan den toog? Ik hou van uw blogposts!
Omdat het een “wijvenblog” is ben ik hier bijna alweer weg… maar niet voor ik nog een koekje neem, want dat mag ik wel. Oh, en misschien ook iets te drinken terwijl we bezig zijn…
Gewoon ter info, er staat een link op de website van het nieuwsblad naar uw blog:
http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=DMF20120128_089
aha. daarmee. 🙂
(En ook op de standaard.)
Doe nu maar wat Miratalk of wijventalk na die Grote Mening. Want daarmee dat het hier zo plezant is. En omdat ik zo hou van de manier waarop ge alles neerschrijft, met mijn grote liefde voor taal en woorden.
Ha, ik meng mij daar ook niet in. Geef mij maar de pipikaka verhalen en de filmpjes van uw muzikaal kind. Ik laat het ‘mening verkondigen op het internet’ veilig aan de moedigen over.
Wat een overgang. Uw blogstatistieken zijn nogal de hoogte in gegaan, zeker? Ik heb links op Facebook en op de website van De Standaard gezien.
Hip hip hoera voor Mira!
Tjonge, ik heb je reactieluik met aandacht gelezen en ik vond dat daar best genuanceerde reacties tussenzaten (en relatief weinig schelders).
Idem voor de link naar de gevolgen voor de vrouwen, de werklozen, de thuiswerkende ouders…
Eigenlijk wil ik dat onze maatschappij voor haar zwakkeren kan blijven zorgen (overlevingspensioen afschaffen?), maar of een staking het juiste antwoord is? Ik las net een keertje te veel : ik ben solidair, maar ik staak zelf niet. Hoe dacht je dan resultaat te boeken?
De materie is zo genuanceerd dat zwart-wit denken altijd forum geeft aan de andersgezinden.
Ik wil zelf ook niet langer werken, maar ik zie geen andere oplossing. Mijn pensioen zal ook gene vette zijn (halftijds), maar ik heb er vertrouwen in dat ik tegen dan wel wat bijeengespaard heb. Hoe wil men iedereen langer aan het werk houden als men de uitblaasmomenten afschaft? Hoeveel kost ziekteverzuim? De productiviteit in ons land ligt ook erg hoog, kan men dat volhouden tot zijn pensioen?
Verder dacht ik dat het vooral een kloof tussen jong en oud was. Wist ik veel? Ik heb geen twitter, facebook of ingewikkelde attributen om erop te geraken 😉