Ik maak veel soep, zomer en winter en alle tussenseizoenen. Soep is namelijk zowat het meest ontspannende koken ooit: niks geen gedoe moet timing, en geen onverwachte wendingen. Als soep een kwartier langer blijft opstaan dan gepland omdat u aan de telefoon hangt, of –en ik geef een fictief voorbeeld– te druk WordFeud aan het spelen bent, dan is de soep nog altijd even goed. Soep kan ingevroren worden en dan ontdooid worden als u warmte nodig hebt, of uw peuter haar boterhammen tegen de grond kegelt en u er toch nog iets voedzaams wilt ingieten. Opnieuw: fictief voorbeeld.

Om maar te zeggen: ik heb wel wat soeprecepten in mijn mouw zitten, jaak. Zoals deze van vanmiddag. Ik heb ze in mini-hoeveelheid gemaakt, wegens dat ik gewoon soep wilde voor die middag en geen overschot, en dat ik niet zoveel mascarpone meer overhad van een ander recept dat ik had gemaakt (dit. probeer het, er is geen woord van overdreven). Maar u verdubbelt maar naar believen.

U heeft een ajuin nodig (ik heb rode gebruikt, omdat die toevallig nog op het aanrecht lag van iets anders, maar het mag ook gewone zijn), die u in stukjes snijdt. Gelieve niet te overdrijven: soep is geen wedstrijd voor de properste stukjes groenten, dus gewoon even op los hakken zal volstaan.
Idem met een paprika naar keuze. Ik heb graag die zoete soort, maar opnieuw: neem vooral wat u vindt of in huis hebt. Verder: ongeveer een kwart bloemkool, in kleine stukjes. En een blokje kippenbouillon.
De groenten stooft u even aan in boter, u voegt wat peper toe, u zet de groenten onder water en gooit het blokje erbij. En dan wacht u een half uur. Of een uur, maakt niet uit. Zorg wel dat uw vuur aanstaat, anders gaat ge lang moeten wachten.

Mixen. Mixen is heel belangrijk bij soep: altijd veel langer mixen dan ge van plan waart, dat maakt uw soep echt lekkerder. Vervolgens een dikke soeplepel mascarpone erdoor en nog eens mixen. Klaar zie!

Hier was ze op voor ik een foto kon nemen. Ofwel ben ik het bijvoorbeeld vergeten.