Enough is enough is enough.
Bon. Ik heb het gehad. Ik weet niet hoe dat bij u zit, maar hoe langer ik thuis ben, hoe veeleisender ik word over mijn huishouden. Tegenwoordig kamp ik al met schuldgevoelens als er een halve mand strijk ligt, of als ik zelfs maar overweeg om iets ranzigs af te halen, in plaats van zelf Verse Groenten te koken. Ik heb mezelf zelfs op de woorden: Mira, kuist uw voeten eens af, zeg, mama heeft net gepoetst. betrapt. Gruwel.
Het is dus duidelijk: twee maand thuis, en twee maand het huishouden runnen zorgt (a) voor verkeerde prioriteiten in mijn hoofd en (b) voor een man die het evident vindt dat alles maar voor hem geregeld wordt.
Het zal niet alleen voor mij een aanpassingske zijn, als ik volgende week begin te werken, me dunkt.
Hola! let op! Daar komt een einde in zicht. Het einde van een vakantie (zomer kunnen we moeilijk zeggen!)!
Heel herkenbaar. Tegen het einde van mijn zwangerschapsverlof was ik een echte poetsfreak. Is gewoon omdat je al het perfectionisme en gedrevenheid die je anders in je werk kwijtkan op je huishouden projecteert, zegt de amateurpsycholoog in mij 🙂
Ik ben in mijn ouderschapsverlof nog eens net niet in huilen uitgebarsten toen er een vlek niet helemaal was uitgewassen :-s
En jij spreekt ook in derde persoon tegen je dochter – ik betrap mezelf daar voortdurend op, hoe hard ik ook probeer 🙂
zo’n man went daar nu eenmaal heel snel aan :-/
Huh? Ik herken er nikske in. Sterker nog, ik denk altijd dat mijn verlof nog doorloopt tot eind september.
Behalve dan : kuis jullie voeten af, de poetshulp heeft gekuist. Maar dat valt hier onder de noemer opvoeden.
“Gij zult hem NOOIT werk uit handen nemen, anders worde Zijnen Krent alras lui”
(uit de Catechismus van de Moderne Vrouw)
man, ain’t that right. dat is ook de horror van 3 maanden bevallingsverlof: ge graaft een val voor uzelf. ge raakt zelf en met u, uw gezin, gewend aan een redelijk freaky perfect huishouden én ge geraakt er achteraf ook nooit meer vanaf.
Tiens. Dat fenomeen is mij vreemd precies. Ik heb nu wel wat nestdrang door de nakende bevalling, maar tijdens mijn vorige ouderschapsverlof heb ik toch zeker niet meer gekuist als anders. Ik verwacht de komende maanden toch ook niet in een poetsfreak te veranderen, hoewel een béétje van dat toch ook geen kwaad zou doen.
toch toch toch?
Iets zegt mij dat het voor hem ook een aanpassingske gaat worden. ;p
Bij deze is uw man ook verwittigd.