Het moet niet altijd stoppen zijn.
Ik heb het al verschillende keren gezegd, er zijn veel mensen die stoppen met hun weblog, tegenwoordig. Maar kijk, de circle of life: ik was nog niet goed uitgesproken of hopla, twee nieuwe blogs in mijn reader. Tim, die ik het vanzeleven blijkbaar eens lastig heb gemaakt, toen hij daar zijn eindwerk kwam verdedigen. Het is alsnog goed gekomen met hem, en in light of current events: het kan met nog mensen goedkomen. Maar eerst leren spellen, owkay.
En dan, met veel vreugde kunnen wij u ook melden dat de lieve Sandrien, alzeleven commentaargeefster hier en cadeaukes-in-mijn-bus-stopster, eindelijk ook een heuse blogue heeft. Hoera voor Sardien!
Vwala. Linkjes. Nu kunt ge niet meer stoppen, kindjes.
Edit. Moh. En mijn oude vriend Musti heeft er ook eentje opeens. In proper Nederlands en al.
juij voor nieuwe bloggers
Bloos! Het doet toch wel raar, zo niet meer heel erg anoniem zijn. Maar kijk, no way back, zoals ge zegt 😉
Als zelf net niet spiksplinter, alvast welkom tot het blogement !
Wij denken nog niet aan stoppen, maar het valt me wel op hoe vaak ik op blogs terechtkom waar al maanden- of jarenlang niets meer gepost is. Ach ja, een blog beginnen is een makkie, maar het vraagt redelijk wat tijd en inspiratie om die blog ook te blijven vullen met lezenswaardige postjes. Vandaar dat ik een groepsblog een goede oplossing vind. Zo kan je met een beperkte tijdsinvestering toch een levendige blog hebben.
hmm ik kan niet beloven dat het proper Nederlands zal aanhouden.