Wouldn’t it be nice.
Daarnet in de auto deed Stubru plots de Beach Boys. En op slag was ik tien jaar jonger, en stond in de keuken van mijn eerste appartement. Ik leerde er koken, door te kijken en door te helpen en door groenten te snijden. En wat later door te helpen, en dan door zelf dingen te proberen. De koks van dienst waren meestal een paar jongens die later van het koken hun beroep zouden maken. Zowat iedere weekendavond begon daar, in de keuken, of ergens op restaurant. Met vrienden en veel tijd. En de nacht die voor ons lag, en geen enkele reden om de volgende dag vroeg op te staan. Eindeloze gesprekken over eten, over combinaties, ingrediënten en over recepten. Veel van de dingen die ik toen geleerd heb, gebruik ik nog elke dag. Ik gooi nog altijd overal goeie balsamico bij. Ik gebruik nog altijd een kruidenwijzer als mijn kookbasis. Het is daar dat de liefde begonnen is. Voor eten klaarmaken, voor lang aan tafel zitten en voor ietwat tacky muziek.
Wauw, ik zie de keuken zo voor mij! Those where the days! We moeten er dringend eens een remake van maken maar dan wel inclusief het “geen reden om op te staan” gevoel!
Bij Nostalgie kan je dat gevoel alle dagen beleven :-)!