Moe. En een betweter.
Soms word ik zo moe van mijn eigen, u heeft daar geen gedacht van.
Deze morgen bijvoorbeeld, was er een opleiding. Het algemene onderwerp was mij niet geheel onbekend, aangezien ik indertijd in die richting heb gestudeerd en er op mijn diploma ook een vak dienaangaande staat. En op een bepaald moment kwam er iets aan bod dat mij zelfs bijzonder bekend is: een kleine regel die ik zo’n twintig keer per jaar verkondig in de les, en waar ik dus tweehonderd procent zeker van ben. Alleen beweerde de lesgever net het tegenovergestelde. Toen ik dat in vraag stelde kwam er een kleine discussie van, waarbij de lesgever mij een beetje schamper terechtwees, dat ik het toch verkeerd had. Er werd me redelijk duidelijk gemaakt dat ik dus niet de expert ben. Ik was er een beetje van aangedaan, zowaar. Ik begon al te denken dat ik in mijn lessen totaal foute dingen stond te verkondigen.
Het gevolg is dat ik de hele rest van de opleiding aan die regel zitten denken heb, en hoe het nu eigenlijk zou zijn. Vreet energie, uzelf zo opjagen over een futiliteit.
Enfin. Dus heb ik deze namiddag — terwijl ik eigenlijk een massa ander dringender werk had– opgezocht hoe het zit met die regel, gevonden dat ik dus blijkbaar wel juist was en luid HA! geroepen. En heb ik een scan van die pagina doorgestuurd naar mijn collega’s die ook in de opleiding waren.
Ik zeg het, moe van mijn eigen. Doodmoe.
En welke regel was het? Welke regel was het?
Wat Michel zegt. (Kon je het niet ter plekke opzoeken op je gsm?)
ben ook wel curieus!
En ga je die scan ook naar die lesgever doorsturen?
Goed jong! Dat zou ik ook gedaan hebben, en al zekers naar die kerel! Nu ben ik eigenlijk ook wel curieus naar die regel…
Groot gelijk! Ik zou hetzelfde doen!
Vandaar dat jij de zon niet zag.
ook wel omdat iemand me had gevraagd of ik weer zwanger ben. en dat terwijl ik me zo uitstekend voelde in het kleedske in kwestie.
en de regel was dat er geen komma staat na een aanspreking in een mail/brief. Het mag allebei, schijnt, maar het BIN-boekje van het gemeenschapsonderwijs zegt geen, dus vind ik dat mijn studenten het zo moeten leren. Voorbereiden op de meest waarschijnlijke werkomgeving en al.
Troost u, mij vragen ze dat voortdurend, zelfs mijn eigen kinders. En dan voegen ze er tactvol aan toe: ‘ge probeert toch nog voor een jongen hé. Wat is een vader zonder zoon nu’.
Beste i,
Dus dit is dan eigenlijk verkeerd?
Dan gaan we daarmee stoppen.
Groetjes, (Hier dan wel?)
Mme Zsazsa
Nee, Mme, daar dus ook niet.
“Schrijf in brieven en mailings geen komma na de aanspreking en de slotformulering.”
Maar ik bezondig me daar ook aan. Want eigenlijk wist ik dat niet. Erg, zeg.
En probeer u dat niet aan te trekken en toch te genieten van dat kleedske. Ge ziet er altijd goed uit, vind ik. Als dat een troost kan zijn. Ge straalt iets uit, en dat is niet iedereen gegeven.
Probleem is dat die BIN-normen niet door iedereen gevolgd worden. Ik moet dat ook ALTIJD uitleggen, zo vervelend.
Haha, kommaneu… hum.
Je hebt toch maar het laatste woord gehad 😉
Juist ja: “Geachte mevrouw,” kan je ook lezen als “Geachte mevrouw komma”.
Mijn naam is niet “komma” zou/kan de aangesprokene dan denken.
De regel is echter niet eenduidig, lees: http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/303/
ja, inderdaad niet eenduidig. Maar in de brochure voor het gemeenschapsonderwijs staat het wel alleen zonder, en aangezien mijn studenten daar waarschijnlijk terechtkomen heb ik liever dat ze het meteen leren zoals in hun werkveld wordt gevraagd.
Wat zegt die brochure over leestekens na titels? HA!
wacht, wacht, is dit hier mijn werk? Neent, het is mijn blog en ik doe hier mijn goesting. Zoals het woord goesting gebruiken, en neent met een t schrijven, en een punt na mijn titels zetten. HA!
@Michel: Internet Regels staan in RFC1855 Netiquette Guidelines :
uit 3.1.1
– Messages and articles should be brief and to the point. Don’t wander off-topic, don’t ramble and don’t send mail or post messages solely to point out other people’s errors in typing or spelling. These, more than any other behavior, mark you as an immature beginner.
HA!
RFC1855 is van 1995. Ik zat toen al zo lang op het internets dat ik mijn gewoonten niet meer veranderd heb.
Maar je had wél gelijk. Dat zou ik die lesgeefster toch wel eens duidelijk maken, ze.
Ik had _totaal_ niet verwacht dat Michel hier over ging rellen.
Toen ik in New York zat, ben ik scheel uitgelachen geweest door een amerikaan, omdat ik beweerde dat 12 PM middag is en niet middernacht, zoals zij dacht. Kben der een ganse dag slecht van geweest, de kalle.
Mensen begrijpen gewoon niet hoe vermoeiend het soms wel is van (altijd) gelijk te hebben
ooooh ik zou me ook absoluut hebben zitten opwreten en zou ook niet kunnen nalaten mijn gelijk te bewijzen. Als ik ergens zeker van ben, dan ben ik er wel zeker van en moeten anderen da geloven :p
Je hebt inderdaad gelijk, geen komma na een aanspreking. En al zeker niet na alleen beste. Anders lijkt het alsof je “beste komma” zegt (zo hebben mijn proffen toch gezegd).
Ik zou trouwens net hetzelfde gedaan hebben.
Och I., trek het u niet aan. Ik doe iets soortgelijks met taal en er zijn ALTIJD mensen die denken dat ze het beter weten. Soms ga ik er nog tegenin, soms denk ik “Flut. Jij bent diegene die de factuur gaat betalen, dus trek er uw plan mee.” Erg hé 😉