Het is moeilijk te schrijven als ge niet eens weet hoe ge moet denken.

Ik hap naar adem en open het admin-paneel van dit weblog. Het is vreemd hoe de dingen plots anders kunnen aanvoelen. Alsof het zoeken naar evenwicht elders ook zijn weerslag heeft op wat ik hier, op het interwebs doe.

Ik heb een week niet geschreven, en de drempel is groot. Onoverkomelijk, zo lijkt het. Ik weet wel dat ik me er gewoon een gedacht van moet maken, zoals van veel dingen in mijn leven, maar het voelt als een torenhoge berg waar ik overmoet.

Een blogpost dus. Gewoon om te zeggen dat ik probeer terug te komen. Dat het wat moeite kost. Dat ik een beetje moet zoeken. Maar dat ik mijn best doe. En dat ge een beetje geduld moet hebben.