Mijn dochter zegt mama. Mijn dochter zegt mwhamwha, maar ze bedoelt duidelijk mama. Ze is wel nog niet helemaal mee met het concept en denkt voorlopig dat mama de snelle, korte manier is om te zeggen: “hey, woman, kom mij keer halen jong”. Of soms betekent het ook “helahela, ik moet hier wel een beetje aandacht hebben é”.
Ze zegt mwhamwha meestal op een vragende toon, met een klein piepstemmetje dat ergens tussen baby en peuter hangt. Ze houdt er haar hoofd een beetje schuin bij. Cuteness overload, ik moet het u niet zeggen zekers?

Ze doet het in de auto, bijvoorbeeld, als ik iets te lang niks zeg of geen liedjes zing of debiele autodansjes doe. Mwhamwha?. Ik rij dan bijna tegen een boom/voorligger aan, natuurlijk, want ik moet dan zo vreselijk hard kijken naar haar.
Of ze doet het in haar bed. Daarnet na bedtijd heeft ze zichzelve in slaap gemwhamwhat. Ik hoorde het op de babyfoon en moest de hele tijd glimlachen. Of deze ochtend. Een half uur lang, in alle toonaarden, op alle volumes, en afgewisseld met wat tonggeklak. Beats the alarmclock by miles.