We have a winner.
Vanavond een voorlopig absoluut hoogtepunt bereikt in mijn moederschap, qua mooiste moment. Ik kwam binnen in de crèche en Mira zat de andere kant van de zaal te spelen. Ze keek op, zag me, gaf me een stralende glimlach en kwam toen uiterst geconcentreerd en doelbewust op me afgekropen. Kirrend en lachend.
Ik zag even niks meer van de waterachtige substantie die mijn ogen vulde, en ik loop nu nog altijd te blinken van fierheid. Mijn dochter kruipt echt echt, en ze kruipt naar mij toe.
Zo schoon 🙂
Proficiat! ^^
Fantastisch hé ! Wacht maar tot ze loopt en rond je nek komt gevlogen….
amai, ik lees je blog al een tijd, waarvoor dank
en dit is écht een zeer herkenbaar moment, tijdens het lezen vulde mijn ogen zich spontaan met traantjes van ontroering
ik kan me exact dit beeld (crèche, herkenning, kruipen, naar mij) voor mijn beide dochters levendig voor de geest halen, zo machtig!
Haha GEWELDIG Hé!!! Jools kan het ook (zie blog) 😉
Schitterend , ze is toch echt een rap prutske hoor , pas 7 maanden : echt een heruitgave van haar mama !
wacht tot ze al roepend ‘mama, mama, mama’ op je af komt gelopen! Na x keer nog altijd niet beu hier 🙂
Jep, bij mij was dat moment ook magisch. Maar ze is inderdaad rap, jullie Mira. Anna deed dat pas een dikke 2 maanden later!
Proficiat! Kruipende babies zijn inderdaad geweldig! En zo’n enthousiaste baby gaan halen in de crèche is nog veel zaliger!
t is een felle die Mira!