Als ge een baby hebt, en die baby is thuis, dan kunt ge (a) geen lessen voorbereiden (b) geen taken verbeteren (c) geen verslagen doornemen. Baby’s zijn namelijk slecht voor de concentratie. Niet alleen moeten baby’s om de haverklap eten en kunnen ze dat onmogelijk zelfstandig, ze moeten ook nog verse pampers (zelfs dat kunnen ze niet alleen). Huishoudwerk, dat lukt perfect, maar huishoudwerk dat is eigenlijk niks voor mij, dus veel zijn we daar ook niet mee.

Vandaag moest ik eigenlijk werken, maar het wilde niet vlotten met de babababababababa-gillende en rammelaar op tafel slaande dochter aan mijn zijde.

On the upside: een baby die zorgt dat ge niet kunt werken, dat is uitstekend voor het onderdrukken van schuldgevoelens. Als ge bijvoorbeeld na twee uur nog steeds gezellig in het Vooruitcafé zit, terwijl “rap iets eten” het plan was. Of als ge maar blijft tetteren met de toevallig aangewaaide kameraad op bezoek. Dat geeft niet, want er zou sowieso niet gewerkt worden.

On the downside: kwart na negen, baby in bed. Schoolwerk. Veel schoolwerk. Zucht.