Het zijn spannende tijden, hier. De gsm ligt constant binnen handbereik en om de zoveel check ik de online-status van de familie moestuinstraat. Als ik te lang niets hoor, dan bel ik. Soms krijg ik niemand aan de lijn, en dan maakt mijn hart een sprongetje. En als ik haar dan toch hoor is het altijd een beetje een zucht van teleurstelling. Dan blijf ik trouwens met opzet lang doorbabbelen, want vorige keer was er ook een gesprek tussen twee weeën door, de snoodaards.

Want ik word dus wel meter, peoples. Binnen — euhm — zeven dagen geleden eigenlijk.
De peter polst af en toe facebooks- en mailsgewijs, dus ook hij zit op even hete kolen. Mijn geboortecadeautje deel 1 ligt klaar, deel 2 staat op standby om als het zover is afgewerkt te worden. Ik heb een meisjesnaam én een jongensnaam.

Ik ben er klaar voor Jip. Ge moogt echt komen nu.