Oh my.
Sinds een uur of twee is het hier keihard binnengekomen, het heeft mij een klop in mijn gezicht gegeven en ik zit nu groggy naar mijn schootcomputer te staren en mijn concentratie is helemaal weg. Ik. Moet. Morgen. Gaan werken. Hoe ziek is dat niet zeg.
Het gebeurde terwijl Mira op mijn schoot zat, na haar flesje, en ze zachtjes indommelde. Mijn gezicht zat zoals altijd begraven in haar zachte haar en opeens kwam het besef dat het gedaan is met van huizeke-mamake-babyke spelen. Ik keek zo uit naar opnieuw gaan werken, maar het is keihard over nu. Ik wil het liefst van al haar uit haar bed halen en bij mij in bed leggen en zo slapen. En dan morgen haar in mijn boekentas steken en meenemen naar het werk. Volgens mij zou dat niet opvallen.
*zucht*
Ocharme, ik ken het gevoel ook. Maar al te goed. Hele nachten heb ik liggen kniezen over wat ik kon doen om toch maar langer bij Sophia te kunnen blijven. Op een gegeven moment was ik zelfs bereid om gewoon te stoppen met werken en al.
Tranen met tuiten bij de onthaalmoeder…maar eenmaal op het werk ging het langzaam aan wel. Je wordt wat afgeleid door je werk en nu en dan eens bellen stelt ook gerust. Het lukt je wel, al is het zwaar..en koester die voorbije maanden, die nemen ze jullie nooit meer af 😉
Ohja, ik was ook zo. Volledig overtuigd dat ik weer wou gaan werken… tot het zover was.
Maar dat komt goed! Das wennen maar dat komt goed.
Maar een kind krijgen opzich is ook wennen natuurlijk.
Ik wens je alvast veel succes morgen!
Pffff!! Ik begin het hier ook al wat te krijgen (en heb nog drie weken) STERKTE en SUCCES morgen! Goed komt het wel, al zal het zeker wennen zijn! Khoop dat je (lange) dag voorbij vliegt!!!
Voor alles: niemand gaat ooit zo goed voor haar kunnen zorgen als gij. Maar, dat wil je niet geweten hebben binnen pakweg 14 jaar, of toch wel, of toch niet, of … Ach, de (h)eerlijke twijfels van het ouderschap. En zeggen dat men ouders daar scheef op aan kijkt. Anyway: jullie gaan dat goed doen, kweethet!
een goeie start toegewenst…’t zal wel lukken.
Het duurt even voor je de voeten weer goed op de trappers hebt en alles kan combineren. Maar het lukt wel. Vandaag is geen leuke dag. Succes. Voor jou en voor Mira.
Veel sterkte vandaag. Ze zeggen dat het went: werken en moederen tegelijk.
Sterkte! Jullie gaan nog zo hard genieten van de momenten dat je wel samen bent! en de voorbije maanden kan niemand jullie afpakken… tblijft een zoete herinnering…
Ik lag er deze nacht weer van wakker en ik heb dan nog bijna anderhalve maand te gaan… dat wordt wat de week voor ik terug moet gaan werken. Heb bij mijn collega’s al 3 dozen kleenex besteld! Succes en goeie moed, ik leef zwaar mee!!
Hopelijk is jullie eerste dag goed meegevallen!!?
en even helemaal offtopic: maar gij maar 9de??!! KOMAAN?!
omdat die kamer wel een beurt kan gebruiken en omdat ik m zo mooi vind, deze voor jou gezeeln: Laten wij nog eenmaal de kamer wit maken nog eenmaal de totaal witte kamer, jij, ik dit zal geen tijd sparen, maar nog eenmaal de kamer wit maken, nu, nooit meer later en dat wij dan bijna het volmaakte napraten alsof het gedrukt staat, witter dan leesbaar dus nog eenmaal die kamer, de voor altijd totale zoals wij er lagen, liggen, liggen blijven witter dan, samen – Uit: Gerrit Kouwenaar Totaal witte kamer. Amsterdam: Querido, 2002