ieks.
Brr. Het is zes december, en dat is niet alleen Sinterklaas (die overigens weer mijn huis voorbij is gereden dit jaar, en ik was nochtans braaf geweest) maar ook: exact een week voor 14 december. En 14 december, dat is DE DAG DAT IK BEGIN TE WERKEN.
Onderwijsmens zijnde ben ik al een paar weekjes bezig, met voorbereidingen en allerlei prutsen. Maar binnen exact een week moet ik dus officieel mijn moederlijf op maandagochtend tegen acht uur in mijn lokaal krijgen, en daar dan lesgeven tot 17.45h.
Pfiew. Ieks. Hum.
Ik leef mee!
Ik leef zooooo met je mee! Maar vooral omdat ik eigenlijk in hetzelfde straatje zit. Met het enige verschil dat ik nog wat meer tijd heb. Ik moet na de kerstvakantie terug, na zes heerlijke maanden met mijn kleine kroezelke… en alsof dat nog niet erg genoeg is, ik moet na elf jaar in het zesde leerjaar voor zes maanden naar het tweede leerjaar… Een vrouw wordt echt gestraft als ze zwanger blijkt te zijn.. Maar bon, ik heb er wel zin in, uitdaging en al, maar kleine kroezel naar de creche… hm
het is zeer dubbel, hoor. het ene moment heb ik vreselijk veel goesting, het volgende moment zie ik er zooo tegenop.
Eens je in dat lokaal zal staan, zal je er weer ongelooflijk veel zin in hebben. Succes 🙂
Nog niet te veel aan denken, komt allemaal wel vanzelf op z’n plooi. Die eerste dagen zijn hoe dan ook doorbijten…
Hier net hetzelfde gevoel, geweldig veel zin om weer wat anders dan pamperkes en papjes te doen. Maar aan de andere kant, ik zal da kroezelke zoooo missen…
Ik heb hoe langer hoe minder goesting precies. Gelukkig heb ik nog 2 maanden te gaan. Lang leve het ouderschapsverlof!!
na één week is het dan weer even rust, nietwaar?
mjah. thuis. maar een dik pak taken te verbeteren en examens voor te bereiden…