Drie.
Dag drie van de nieuwe fase in het leven van de dochter. Iedere voormiddag mix ik patat en groenten en dan wordt de groene lepel gebruikt zoals de fabrikant het bedoeld heeft. In plaats van om in haar oog te steken. We doen voorlopig nog steeds wortelen en Mira vindt het nog steeds boeiend edoch niet zo leuk om door te slikken. Ofwel: mondje gaat gewillig open, er wordt van de lepel gehapt, maar daarna duwt ze zowat alles weer naar buiten. En lacht ze.
Morgen gaan we voor een prefab-potje, want ik heb ergens gehoord dat als ze dat niet gewend zijn, dat ze dan weigeren om potjes te eten. En potjes zijn toch wel handig als het nodig is, me dunkt.
Maar een nieuwe fase dus, en ik word daar bij momenten wat emotioneel van. Zie nu. ze eet grotemenseneten. Straks gaat ze naar den unief en alleen gaan wonen. Dat soort bedenkingen. Volgens mij zijn die bevallingshormonen toch nog niet uit mijn lijf.
Joepie! Ik was al kei nieuwsgierig!
Dat komt helemaal goed met die Mira en het eten! Wortelen zijn hier trouwens het moeilijkste gebleken (achteraf precies toch wat last van in t begin, zijnde: krampjes en wat teruggeven). Toppers zijn bloemkool en eigenlijk al de rest (aubergine, spinazie, tuingroenten (??) uit een potje)
Ik wissel ook regelmatig af: vers, potje. Is inderdaad handig als ge eens op stap zijt ofzo.
Véél succes nog en smakelijk aan Mira!
Beginnen eten is trouwens gemakkelijker met potjes. Nog veel fijner gemalen dan de babycook of zo.
Ik lees al een tijdje mee en nu je het over dat grote mensen-eten hebt… Ik heb zelf een klein kroezelke van vijf maanden en grote stap hier ook! Plus, potjes zijn zoooo gemakkelijk als je eens ergens anders bent als thuis. Kroezeltje eet ongeveer alles! Zelfs zo’n ‘vieze’ groente als venkel… Anyway, succes nog. En oh my God, naar de unief en alleen gaan wonen! Zal ik dan nu maar al een kooitje gaan kopen voor mijn kroezel, denk ik dan. 🙂
mijne grote kleine heeft meer dan een jaar alleen mijne kost willen eten en nu haalt hij daar vaak zijn neus voor op. Liever babypasta dan mijn culinaire pasta’s. Tsss. Straks vraagt hij nog ketchup ook om erop te kwakken.
hoera voor Mira, hier gaat de mama sebietkes ook de stomer bovenhalen een een heerlijk wortelpureeke maaken ze.
Hier worden ook al 2 weken groentjes geëten, voorlopig altijd vers (en als het moet dan maak ik zelf een potje: dubbele portie koken en in de frigo in zo’n goed afsluitbaar bewaarpotje en dag erna effe microgolf in).Zijn al in miniman zijn mond verdwenen: wortel, pompoen, prei, tomaat, broccoli – geen enkel probleem. En geheel onverwacht: we moeten niet na elke groentenpap miniman, zijn kleren en zijn relax in de was steken, met de slab en zijn snoetje zijn we er al! Vingers kruisen dat dat nog effe zo blijft
Da’s zo’n misverstand, hé, dat vers altijd beter is. Twee keer opwarmen= verlies van veel vitamientjes, dan kan je dus beter potjes geven. Leest niemand die boekjes van Kind & Gezin?
Ja dat hebben ze mij bij K&G ook altijd gezegd, dat als ik van plan ben van iets op te warmen, ik beter een potje kan geven. Kwestie dat daar dan inderdaad meer vitaminen inzitten dan in iets vers dat opgewarmd wordt. Succes nog!
Dat vind ik dus ook. Dus beter een potje dan vers dat ingevroren is?
Ik doe niet van vers omdat ik zo een vers-fanatiekeling ben, maar wel omdat ik dat op dit moment gelijk veel gemakkelijker vind (ben nog thuis, heb lekkere groentjes uit den hof in huis). Heb nog nooit zo een potje geproefd, dus weet ook niet hoe het smaakt, maar heb zo een beetje het vooroordeel dat ze daar niet echt smaken mee leren kennen. En ik stel me altijd vragen bij de manier waarop die dingen zo lang goed blijven (en hun vitamienen beter behouden als daar niet allerhande is aan toegevoegd, die potjes worden toch ook opnieuw opgewarmd – die groentjes zitten daar toch niet rauw in?).
Maar waarschijnlijk komen ook hier binnenkort wel eens potjes in huis voor als we op stap gaan of het snel moet gaan. Wat de boekjes van kind en gezin betreft: met interesse gelezen, maar ze vertellen al andere zaken dan mijn kinderarts en zijn dikwijls zo nietszeggend omdat ze op het gemiddelde kind geschreven zijn. Maar kind en gezin hebben in het verleden al wel meer hun adviezen bijgeschaafd – over slaaphouding, over voeding,… – dat ik het me permiteer een beetje kritisch te zijn tov alles wat zij vertellen. Dat komt voor een stukje ook omdat de verpleegster op de consultaties gelijk eerder haar dossier in orde wil krijgen, spontaan geen informatie geeft en een beetje int wilde weg antwoord als ik vragen stel.
Ik heb onze dochter laten wennen aan potjesvoeding omdat de structuur ervan anders is dan bij een verse groentepap. Kwestie van op verplaatsing (of in uiterste tijdnood) ook eens een potje te kunnen geven. Maar niets gaat boven vers natuurlijk. Vind trouwens dat die potjespap over ‘t algemeen behoorlijk stinkt (niet alleen wanneer ik het een tweede keer tegenkom, neen).
ik maak er alvast een erezaak van om alles wat ik in het kind lepel ook eerst zelf te proeven. Conclusie van verse wortelpap versus het potje: het is alletwee lekker. De verse smaakt nadrukkelijker naar wortel. En het potje had precies een tomatensmaak. Maar wel lekker hoor.
@T: dat procédé om die potjesvoeding te maken is iets ingewikkelder, dat wordt op een andere manier klaargemaakt. Hoe precies weet ik niet meer, maar om diezelfde reden mag potjesvoeding met spinazie wel al van in het begin en zelf spinazie maken wordt niet aangeraden ivm nitraat.
Trouwens nog zoiets: verse groenten moet je onmiddellijk klaarmaken en niet een paar dagen in de frigo laten liggen= alweer weer verlies van vitamientjes. Het is allemaal niet gemakkelijk, om het zo goed mogelijk te doen. Het beste is eigenlijk verse groenten rauw snijden en alles ongekookt invriezen. Een aardappel, wat blokjes groenten uit de vriezer, alles in de babycook en hup klaar, zo deed ik het. En potjes op verplaatsing. Al heb ik ze nooit geproefd. 🙂 (ik heb de flesvoeding ook nooit geproefd)
Ja, adviezen veranderen, maar ze zijn meestal wel ergens op gebaseerd hé. De wetenschap evolueert.
Wat mij altijd verontrust bij de potjes, is het feit dat ik de vlekken op de slabbetjes veroorzaakt door potjes eten er niet altijd kan uitwassen, terwijl dat bij versgemaakt wel altijd het geval is. Wat niet wil zeggen dat zoonlief op verplaatsing geen potjes heeft gegeten, want potjes zijn wel heel gemakkelijk!
Nooit fanatiek potjes geprobeerd hier, behalve het allereerste groentepapje :-). Daarna altijd zo vers mogelijk gekookt en zelf dus ook veel pureekes gegeten.. Niet dat ik anti-potjes ben om het principe, ik vond ze gewoon zelf echt niet lekker smaken…
Aan alle ervaren moeders hier nog een vraagje: mijn miniman eet ondertussen redelijk wat groentenpap, maar wil daarna ook nog vrij veel drinken (150). Normaal is het de bedoeling dat de groentenpap een melkmaaltijd doet overslaan,maar ik vraag mij af ik hem nu meer groentenpap (nu een gemiddelde aardappel en 2 wortels/1 stuk witloof/… ongeveer van hoeveelheid voor bijna 5 maand) moet geven en de melk langzaam afbouwen of eerst ook starten met het fruitpapje en pas daarna melk afbouwen of dat het geen kwaad kan dat hij na elke gewone maaltijd melk blijft drinken en dat hij dat op een gegeven moment wel zal weigeren. Hij eet nu maar 4 keer, dus op termijn moet hij naar 2 keer melk, hoeveel moeten ze dan zo ongeveer op een dag drinken (pakt op 6 maand)
Dus misschien simpeler gesteld: hoeveel groetenpap geven jullie? Hoeveel melk erbij? Hoeveel melk in totaal op dag blijven geven?
Was nog aan het overschakelen van borstvoeding naar fles (wegens niet genoeg melk meer) op het moment dat hij ook groentenpapjes begon te eten en twijfel af en toe of ik niet te veel of te weinig geef.
En ik weet dat elk kind anders is en andere hoeveelheden eten krijgt en dat het ook per dag verschilt, maar zo een beetje een idee van wat jullie minimannen en vrouwen krijgen/kregen geeft wel een indicatie
Onze dochter van toen 4,5 maand wou ook na elke groentepap nog een fles. Ze at toen 150 gram gp. Ik heb de hoeveelheid gp groter gemaakt tot ze 200 gram at en vanaf dan wou ze ook geen fles meer…