Niet.
Kent ge dat, dat ge het even niet meer weet? Dat ge denkt dat alles best wel ok is, en ge dan met een rotklap tegen een muur loopt, waar ge gewoon niet doorheen kunt geraken?
Het is dat, momenteel. En daarom is het hier stil. Ge zult wel zien hoe lang het duurt, maar intussen: hou u in stilte een beetje bezig.
Met andere blogs, bijvoorbeeld. Of door kaarten te bestellen voor mijn lief zijn DVD-opname, op 10 december. Morgen beschikbaar via De Vieze Gasten.
En ondertussen: ik kom terug. I always do.
Ik ken dat. Heet vermoeidheid, of dat is de oorzaak toch, meestal. Kop op, dat van die zon na de regen klopt meestal wel.
ow ja, ik ken het maar al te goed. het uitzitten, ondergaan, laten passeren is in mijn geval dan het enige dat er op zit. courage vooruit hé i.
Jajaja, ik ken het.
En heb er ook mijn remedie voor.
Tot later, met nieuwe adem.
klinkt minder leuk…als ik iets kan doen….je weet me te vinden!
Ik ben een krak in puzzels en intriges, al zeg ik het zelf 😉 Laat je niet kisten door trieste sites met trieste allusies… Some people need to get a grip, djeezes!
merci voor de lieve woorden, peoples.
en anje: that would be too much credit. ik lees het occassioneel, en altijd balanceer ik tussen hard uitlachen en medelijden. ik maak mij daar zelfs niet kwaad in, en ik ben nochtans gemakkelijk kwaad.
pak uwen tijd, zou ik zeggen. Maar niet té lang he, want ik lees hier graag. 😉
Beste i., je maakt ons ongerust. Hopelijk is er niets ernstigs aan de hand met je dochtertje of je Lief en is het enkel te wijten aan endogene factoren.