Jaja, het is mijn energie en al.
Recent is er het één en ander veranderd aan de bedrijfsvorm van mijn wederhelft. Dat klinkt als een zeer rare zin, en als hij hem zou uitspreken zou het waarschijnlijk één of andere ranzige connotatie krijgen, maar eigenlijk is het heel onschuldig. Zoals: hij heeft nu een btw-nummer en daarvoor niet. Die verandering betekent dat de gegevens moeten aangepast worden bij de telefonie, de mobiele dink en den elektriek. Aangezien het lief keihard aan het opnemen is voor seizoen twee, en ik tijdens de dutjes toch aan huis gekluisterd ben, regelde ik het hele gedoe. EN OOK WEL OMDAT IK DAT ZO GRAAG DOE. ahum. Aldus spendeerde ik een paar dagen met het doorlopen van menu’s (voor nederlands druk 1), en het luisteren naar wachtmuziekjes terwijl ik ondertussen mijn nagels vijlde, de keuken opruimde, een was instopte en de frustraties opstapelde. Allez, ge kent dat: het doorsnee moederschapsverlof.
Maar die telefoontjes zijn eigenlijk niet hetgeen waarover ik het wil hebben, maar wel de brief die ik na het telefoontje kreeg van een niet nader genoemd nutsbedrijf. Dat mijn registratie in orde was en of ik dan alsutblieft dankuwel even een waarborg van 766 euro op hun rekening wilde storten. zevenhonderdzessenzestig euro, jawel. Dat is dus dertigduizend oude Belgische Franken, peoples. Nu heb ik de gewoonte niet zomaar bedragen waar ik langer dan een week voor moet werken te spenderen zonder te weten waarom, dus belde ik nog maar eens naar de klantendienst van het niet nader genoemd nutsbedrijf. Wachtmuziekje, nederlands druk 1 en dan een zeer vriendelijke jongen aan de lijn die uitlegde dat het dus geen voorschot was, maar wel degelijk een waarborg. Wij schrijven dat over op hun rekening, en als we ooit eens niet betalen, dan nemen ze centjes van die waarborg. Toen ik enigszins verontwaardigd repliceerde dat dit toch wel vreemd was, antwoordde hij dat “zulks standaard is bij nieuwe bedrijven” en het een kwestie was van “risico inperken, voor het geval we niet zouden betalen”. Enige verontwaardigde mondigheid van mijnentwege later (“dus, u wilt zeggen dat als ik correct betaal — wat ik overigens al acht jaar doe aan uw bedrijf — dat die 766 euro tot de eeuwigheid op uw rekening blijft staan, en u daar intresten voor krijgt?”), bood de vriendelijke jongen mij aan iemand van de bevoegde dienst te laten terugbellen.
Twee dagen later stond die meneer van de bevoegde dienst van het niet nader genoemd nutsbedrijf op mijn antwoordapparaat. Dat ze mijn dossier nog eens hadden bekeken en hadden besloten de waarborg te laten vallen.
Moraal van het verhaal: als ik een brave burger was geweest, dan was er nu 766 euro die stond te blinken op andermans rekening. En waar ik dus niet over zou kunnen beschikken tot ik opeens zou besluiten dat we geen elektriciteit of gas meer hoeven.
Ik vraag mij af hoeveel mensen ze dat dagelijks lappen, dat soort truken.
Ongelofelijk, echt ongelofelijk !
Kan ook een truuk zijn om sowieso geen ‘risicoklanten’ te hebben, nl mensen die niet kunnen betalen. Maar 766 euro : amai !
Zelfde laken een pak (maar je krijgt er wel iets voor, en het is niet zoveel geld – 250) : aandeelhouder moeten worden.
Goed dat je ertegenin bent gegaan.
En hun dienst moet dan echt wel de moeite zijn ? (766 euro – ik zat al lang bij de concurrentie).
Och, wij hebben hier ook al ervaring met ons ‘nutsbedrijf’. Flink wat geld terugkrijgen na een jaar betalen en dan nog durven ze de maandelijkse bedragen te verhogen tot niveau astronomisch. Als we niet hadden gebeld en goed gereklameerd, dan waren we blijven zitten met dat bedrag. Inderdaad, nu en dan moet hen dat toch lukken denk ik.
Ongelofelijk. Een verhaal om in de krant te zetten. Dat is trouwens voor heel veel mensen een bedrag dat ze niet eens op hun rekening hebben staan.
Ongelooflijk eigenlijk. Amai zeg. Ik vraag me nu ook af hoeveel mensen dat betalen. Straf verhaal.
Euh – bedrijven gaan failliet hé. En een pas opgerichte bvba/vof zal nog geen kredietwaardigheidsrating gekregen hebben, dus moeten leveranciers zich hoeden voor het risico van eventuele wanbetaling. Natuurlijk is dat in dit geval nogal onnozel, maar in het geval van een echte vennootschap krijg je ook niet zomaar centen voor een lening bij de bank en dient daar ook een bepaalde borgstelling voor te gebeuren. Bedrijven kopen ook “op factuur” bij elkaar, ze geven mekaar dan ook 30 tot 90 dagen krediet – behalve aan startende bedrijven of tot na een eerste goede ervaring. Nu, dat de elektriekenboeren hiervoor kant-en-klaar tarieven voor liggen hebben verrast mij niet, en je hebt er idd gelijk aan om te contesteren. Maar 1) ze zullen dit niet aan jou vragen als pure privépersoon (dat zou wel écht te gek zijn, en 2) het is niet compleet ongebruikelijk of van de pot gerust.
Ik ben van Nutsbedrijf veranderd. Geheel wettelijk, ruim op voorhand opgezegd om geen opzegvergoeding te moeten betalen en heel de hannekesnest. En dan, tadaa: een rekening van 150 EUR voor de opzegvergoeding. Ik was ook in zwangerschapsverlof (en dus tijd genoeg, volgens sommigen :-)) en ben dus “live” gaan reclameren. Dat het een vergissing was, Mevrouw. En dat het standaard was, die brief met die opzegvergoedingen. Dus diegenen die zonder boe of ba betalen, zijn ten onrechte 150 EUR armer…
ik schrok er toch van. En wat mij vooral irriteert: dus, je stort dat geld. En je betaalt correct. En binnen pakweg 30 jaar, als henk met pensioen gaat en de VOF wordt ontbonden, krijgen we dan een compleet gedevalueerde 750 euro terug? Zonder interesten? Als we het tegen dan nog zouden weten, want ik veronderstel niet dat ze het zelf gaan aanbieden, die teruggave.
En als er dan in belgie bijvoorbeeld 10.000 klanten — en dat zal zeer bescheiden geschat zijn — zijn die zo’n bedrag moeten storten, dan is dat gewoon bijna een miljoen euro dat tot eeuwigheid op hun rekening staat, en waar ze mee kunnen beleggen en spelen. Awel: ik vind dat een beetje absurd.
@Eva Ik zou niet geneigd zijn Ecopower (aandeelhouder worden met min 1 aandeel aan 250€) op dezelfde lijn te zetten als electrabel. Als aandeelhouder krijg je jaarlijks een divident van 6% uitgekeerd. Dat is meer dan het dubbele dan als dat geld op je spaarrekening zou staan. Bovendien betaal je het laagste tarief op de markt en is alle energie volledig groen. Totally different story if you ask me.
Over Electrabel wordt de laatste jaren een stuk minder positiefs verteld. Meer nog, het is niet de eerste keer dat ze als schurken worden bestempeld. Denk maar aan het Electrabrol verhaal of de vele artikels in de trant van http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?artikelId=662GIRPJ
Ik begrijp eigenlijk niet goed waarom niet meer mensen van energieleverancier veranderen. T is zo gemakkelijk tegenwoordig.
Tiens, dat heb ik nooit moeten betalen… Ik zou ook wel zwaar van mijn tak hebben gemaakt, dat zijn als klein bvba’tje geen bedragen die je zomaar efkes zonder morren ophoest.
Hoe lang ik intussen al aan de lijn heb gehangen bij een niet nader genoemd nutsbedrijf is niet meer bij te houden. En dat is niet gratis, die ‘hulp’lijnen.
De ervaring leert dat van uw oren maken bijna altijd resultaat oplevert. Ook ik heb mij al vaak afgevraagd hoeveel mensen dat dan niét doen, en zonder boe of ba betalen wat hen gevraagd wordt.
heel vaak!!!
ik heb ook al zo ervaringen
er zit dikwijls een hoop tijd in dat wel
Mijn moeder heeft iets gelijkaardigs meegemaakt. Alle kinderen uit huis en toch een meer dan verdubbeling van voorschot EWG. Na serieus van haren tak gemaakt te hebben werd het voorschot verminderd tot minder dan oorspronkelijk. Hallo! Die bedrijven gebruiken uw geld en innen zelf de intresten. Boe-hoe! Eigenlijk kunnen die telefonisten er niets aan doen maar als je niet van je laat horen, lopen ze gewoon over je heen!
Dan moet je deze lezen: hij levert energie aan het stoomnet en Electrabel neemt ze gewoon af…
http://www.zonneblog.be/?p=390
hihi. Ik heb daar een beetje een hobby van gemaakt: onregelmatigheden en onjuistheden in facturaties van nutsbedrijven opsporen en via een klachtenformuliertje op hun site aanklagen. Zo om de 3 maand is het prijs. Ik bel nooit ofte nimmer. Weet ge wat dat kost? De laatste keer dat ik toch belde, heb ik hen het bedrag van die telefoongesprekken laten crediteren.
Man, daar heb ik het voorbije jaar al geld mee verdiend. Nu ja, voor zover verhinderen dat ge onnodig geld uitgeeft echt verdienen kan genoemd worden. Maar voldoening geeft het wel.
Ik heb nog nooit gereageerd, maar lees al een tijdje mee. Daarnet een heel gelijkaardig iets meegemaakt met de ‘vrienden’ van E. Nog van de pot gerukter is dat onze VOF al 3 jaar bestaat en al 3 jaar winst maakt (dus het argument dat er bij ons een risico op wanbetaling is, geldt niet temeer omdat we al onze facturen ook altijd betaald hebben voor de vestiging in Gent). Voor een nieuwe vestiging sloten we echter een nieuw contract af met ook een waarborg van 750 euro tot gevolg. We hadden zogezegd ‘gekozen’ voor deze waarborg (I don’t think so, we wisten van niets, niemand had ons daar iets over gezegd bij het telefonisch afsluiten van het nieuwe contract en mijn reukzin is nog steeds niet zo goed ontwikkeld dat ik zo’n waarborgen zomaar kan ruiken). Ettelijke telefoons en brieven later bleek het ultieme zinnetje te zijn ‘goed, als jullie weigeren je fout recht te zetten, dan veranderen we vandaag nog van leverancier, niet alleen voor het bedrijf maar ook privé’. 2 minuten later was het beklonken. tss, tzijn dieven mevrouw…