Tweede serie boeken: alles wat over het kleine grut in mijn buik gaat, aangezien Pietel een boek wil schrijven.

* It Sucked and then I Cried – Heather B. Armstrong – Het boek van de onnavolgbaar grappige blogster dooce. Een absolute aanrader voor elke zwangere of bevallene die het hele concept van zwangerschap toch niet zo tofkes vindt als eerst gedacht. Wie echter twijfelt over kinderen of niet: step away from the book, want na het lezen zou het wel eens kunnen dat u de koters nog een paar (tientallen) jaren uitstelt. Dooce is een drama-queen, inderdaad, maar wel een bijzonder grappige. Zo grappig dat ik gestopt ben dit boek in het openbaar te lezen omdat mensen zeer raar staarden naar het meiske met de dikke buik die onbedaarlijk zat te lachen in haar strandstoel.
Ze hebben hem bij Proxis.
* Voor vaderdag heb ik voor de toekomstige vader een boekje gekocht op het interweb, dochters, dat best grappig is. Hij heeft nu doorzicht in My little Pony en vlechtjes leggen. Ik vind het vooral een leutig boekske om in te bladeren
* Beatrijs Smulders – veilig zwanger en veilig door de kraamtijd. De baby-boeken, jawel. Ik ben ook begonnen in “Oei ik groei” en die heb ik snel weggegooid wegens ik erger me aan de generalisaties en het instructiegedoe. Mijn mening: begrijp en gij zult weten wat te doen. Ik hou me dus bij kohnstamm. Edoch: ik ben een flauwe trees als het op pijntjes en gedoe dat ik niet onder controle heb aankomt, dus een boek over gezondheid en het zwanger zijn en bevallen: helegans mijn meug. Hoewel ik het tweede wel door de trein heb gekeild toen Smulders beweerde dat kindjes tot twee jaar bij hun ouders op de kamer horen te slapen, en vanaf vier maand zelfs bij voorkeur in hetzelfde bed. Hollanders, ge kunt daar niet aan uit jong.

Lief is trouwens as we speak het boek over de kraamtijd aan het lezen en hij rolt heel wetenschappelijk om de vijf minuten verontwaardigd met zijn ogen. Blijkbaar staat er toch het één en ander in dat niet helegans klopt.