De titel van de serie is veranderd, aangezien er technisch gezien sprake is van een grote leefruimte, met living én keuken. Maar deel 4 dus, ondertussen.
Deel 1.
Deel 2
Deel 3

We schrijven exact een jaar geleden. Na de Gentse Feesten werd onze hele inboedel verhuisd naar boven en naar mijn bureau, om ruimte te maken voor een volgende fase in het breekt-uw-kot-eens-af-project. Eerst moest al de plaaster van de muur, tot op anderhalve meter, want er zou gecementeerd worden, in een latere fase. Dat cementeren, daar moet een mens opgeleid voor zijn, maar afbreken: dat kunnen wij ook.

Verder kussen we onze beide pollekes voor onze supercoole familie en maten, die zonder morren kubieke meter na kubieke meter kwamen wegscheppen. Want zoals ik het toenertijd al schreef:
Ge denkt 30 cm, dat is niks. Awel. 30 cm, dat is 0,3 meter. Als uw oppervlakte 52 m² is, wil dat zeggen: 15 kubiek zand en steenpuin en vloeren. Met de hand uit te breken en met kruiwagens naar een container te rijden.

En zo hadden wij een kleine week later een gigantische kuil, en 15 kubieke meter minder huis. In de kuil zou de aannemer luttele weken later onder andere beton en isolatie storten. Vooralsog was er vooral sprake van stof.

Hieronder de slide-show, want het zijn nogal wat foto’s om in één keer te plakken. Met commentaar vindt u ze hier.

Een kleine noot echter tot slot: gelieve bij deze, en alle volgende afleveringen, in gedachten te houden dat wij hier altijd blijven wonen zijn, in onze kuil. Nu, een jaar later, weet ik echt niet hoe we dat ook al weer precies hebben klaargespeeld.