Stel.
Stel dat u een zware stageweek voor de boeg hebt, met iedere dag opstaan om half zeven en een hele week van hot naar her rijden. Stel dat de enige dag dat uw eerste bezoek pas om 9.50h is, maandag is. Stel dat uw keukeninstallateur laat weten die maandag om 7h te komen. Vindt u dat erg? Maar neen, natuurlijk niet: ondanks het feit dat u dan ook die dag vroeg moet opstaan, legt u zich daarbij neer. De keuken wordt immers geplaatst en dat is cool.
Maar stel dat het dan half negen wordt, en uw installateur is er nog steeds niet. Hoe goed zou dat zijn voor uw ochtendhumeur?
Juist ja.
dat is zo typisch in de bouwsecter. Ook wij hebben dit verschillende keren meegemaakt! Verschrikkelijk is dat.
Inderdaad, typisch. Al waren ze bij mij soms ook te vroeg. Wakker schieten omdat uw bel gaat en met uw haar in uw tanden en kleine oogskes de deur gaan opendoen.
En doodmoe zijn en wakker worden om 3.30u, het is ook niet goed voor uw ochtendhumeur.
Maandag-baaldag. Bleh.
En dan de opmerking krijgen: ‘amai, gisteren zwaar gezopen, maat?’
Uhm, neen. Mijn ogen gaan pas open na 12 uur ‘s middags. Maar toch bedankt om me er aan te herinnneren dat ik dikke uitpuilende ogen heb… zeker ‘s morgens.
Ritueel afmaken bij opdaging. Alleen kan U hem niet klaarstoven met ajuintjes want U zit nog steeds zonder keuken.
Was getekend
Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah, dodelijk!
ik zou toch wat meer op mezelf denken 🙂 zeggen dat je maar vanaf 9u kan in t vervolg.
al dien tijd in bouwwerken zitten; gaan jullie geen ontstressperiode nodig hebben achteraf?
eens ‘normaal’ thuiskomen en opstaan gaat al super zijn denk ik.
is het einde bijna in zicht?
Ik zou er niet goed van zijn en er anderen mee voor laten boeten.