Deze ochtend om half zeven ging de wekker, zoals gewoonlijk op maandag. Ik kwam uit mijn bed, dronk een slok water en gilde het uit van de pijn. Koorts genomen, 37,6°. Niet veel, maar te veel voor pas uit bed.
Testing one two gezegd voor de spiegel en tot de conclusie gekomen dat het volume van mijn stem slechts een tiende van het normale was. En dat praten veel pijn doet. Technisch niet te doen om acht uur les te geven.

Vloeken is het dan: mijn schema is druk, dit semester, en de acht uur die ik verlies moet ik inhalen. Studenten hebben recht op al hun lessen. Maar dat betekent ook dat ik een aantal weken nog meer uren ga hebben.
Vloeken ook omdat ik vrijdagavond tot half twee ‘s nachts heb voorbereid, en zaterdag de hele dag en tot half twaalf ‘s avonds. Aan de lessen van vandaag en morgen. Toemme toch.