Wij kopen veel boekskes, ik geef dat toe. We kunnen daar al eens een centje aan uitgeven, aan de flair, feeling, humo, Dag Allemaal, Story, Juxtapoz, Dazed and Confused, Libelle, VT-wonen, Glamit, enzovoort. De grootste bagger én de zogenaamde kwaliteitsbladen, inderdaad. Iedere week toch een stuk of drie vier nieuwe exemplaren en dat was vorige week niet anders: een story, een humo en een goedele. Aja, want dat laatste blad was nieuw, dus een mens moet het al eens bekijken. D

De conclusie na uitgebreide lectuur: de humo scoort bijzonder zwak. Er stond een interessant interview in met een opvoedingsdeskundige en die meneer vertelde zeer zinnige dingen. Dingen waarover ik heb nagedacht heb, sindsdien, zelfs. De enquete zelf was echter behoorlijk tendetieus gebracht en ik heb mij daar zwaar aan gestoord. Altijd die discrepantie tussen wat mensen invullen op enquetes en wat mensen doen: dat geeft zo’n vertekend beeld van de werkelijkheid en dat maakt mensen onzeker. Tuurlijk zegt ge tegen een enqueteur niet dat een kind van 14 al mag uitgaan. Maar ga eens in de discotheken kijken en trek dan uw conclusies.
Het meest echter heb ik mij gestoord aan een vreselijk lelijke paragraaf over Adriaan Vandenhoof. Iemand daar bij Humo kan het duidelijk niet goed verdragen dat hij naar de Medialaan is verkast en er werd bijzonder gemeen op de man gespeeld ipv. op de bal. De show is nog niet eens op televisie, ik vind de intro en site alvast hilarisch en ik kijk er heel erg naar uit om meer te zien. En uw lelijk stukje in uw boekske was totally uncalled for, meneer.

Op twee: Goedele. Het ziet er leuk uit en het voelt leuk aan, dat papier. En het moet gezegd: het fotowerk is subliem. Dimitri van Zeebroeck is mijn nieuwe held. Maar mijn god, wat een slag in het water voor de rest. Er werd geroepen over dat het een blad was dat anders zou zijn dan alle andere bladen, maar dat is zeker niet zo. Ik zoek wanhopig naar de meerwaarde, maar spijtig genoeg heb ik ze niet gevonden. Tenzij het veelvuldig gelul over vrouwelijke genitalia een meerwaarde zou wezen. In dat geval zwijg ik. In het andere geval: Ché en Pé zijn beter in de sextalk, knack is beter in de diepte-interviews, Feeling in de culinaire dingen en de reizen, glamit en flair in de mode. Geef mij iets wat ik nergens anders vind en ik blijf lezen.

Edoch, wat u misschien helemaal niet van mij verwacht: ik heb weer met veel plezier de Story verslonden. Ik ben fan van hun restyling en het hoge tongue-in-cheeck-gehalte, al een paar maand. De Foto van de week is elke week een leuke keuze, met een minder evidente invalshoek, Thomas Siffer schrijft stout in zijn intro, Kelly heeft een uitstekende column en er zit extra zelfrelativering in het blad.
In vergelijking met Dag Allemaal: zo’n 40 jaar jonger, van gevoel.
Vorige week ook bonuspunten omdat ze de neusharen en het snotbolleke van ignace crombé op de cover *niet* hebben weggephotoshopt. Ik heb daar een kwartier de slappe lach over gehad. Het is gemeen, maar grappig: u heeft daar geen gedacht van. Mijn complimenten, dus.