Er is zo veel te schrijven.
Er is zoveel te schrijven en ik heb er haast geen tijd voor. Want wij hebben een schilderdeadline. En dus moet ik schilderen. En dat terwijl er zoveel te schrijven is. Mét foto’s, want die heb ik genomen. Over een mooi cadeautje bijvoorbeeld, speciaal voor mij gemaakt en meegegeven uit de kempen. Het staat op mijn bureau nu, en ik vertel er later over.
Of over dat heel bijzondere huwelijk in Den Haag, vorige week. Met een Gentse kolonie daarheen en dan verontwaardigd zijn of het vroege uur dat zo’n feesten eindigen aldaar.
Of over onze zolder, en hoe die mooi aan het worden is. En dat hij nog mooier zou worden als ik nu aan het schilderen was in plaats van dit te tikken.
Ik schrijf het allemaal gauw neer.
Heeft Brecht een broer die Willem noemt?
Zolders en schilderen in dezelfde zin is de hel! Ik kan het weten.