Vandaag door het centrum gereden en het opzetten is begonnen. Vanaf zaterdag (maar eigenlijk ook al vanavond en morgen — maar daar bent u als niet-gentenaar niet op uitgenodigd) begint de Hoogmis van het slechte leven weer in Gent. Tien dagen feest, theater, muziek, humor, mensen terugzien, pintjes drinken, tetteren en rondhangen. Tien dagen vermoeidheid en zweren vanavond ga ik vroeg naar huis en dan toch weer irish coffee op de vlasmarkt (oord van verderf! blijf daar weg!) om negen uur ‘s ochtends.

Ik ben euforisch over de terugkeer van de strandstoelen en het circus van honger en dorst op een locatie die wij angstvallig geheimhouden. Kwestie van zelf nog een stoel te hebben.
Ik ben niet te spreken over het wegvallen van mijn favoriete podium. Ik zal ook voor het eerst echt werken tijdens de feesten.
Ach en wee. Ik kijk er best naar uit eigenlijk.