Het leven zoals het is: juni.
Gisteren was er een feestje. Het stond al maanden in mijn agenda en le tout gand zou er zijn. Leuke mensen van het project, leuke mensen van daarbuiten: ik had er bijzonder naar uitgekeken. Utopie.
Het was 23h gisterenavond toen lief en ik opkeken van onze stapels examens, elk aan een kant van de livingtafel. Naast examenkopijen is die tafel bezaaid met papiertjes van koekjes, pennen, een kan water, koffiekoppen, glazen, rekenmachines en verbetersleutels. We hebben eens gezucht, onszelf een porto uitgeschonken en hebben buiten op het terras een sigaret gerookt. Daarna zijn we gaan slapen, allebei met een vol hoofd en een leeg lijf. Moegezeten, stram in de rug van de hele dag dezelfde houding.
Het is negen uur zaterdagochtend en ik zit weer achter mijn stapel. Nog een massa te gaan, nog veel koffies nodig om terug alert te worden.
Examens zijn het ergst voor studenten, dat spreekt. Maar echt aangenaam is het voor ons precies ook niet.
Op het departement Handelswetenschappen van HoGent hebben ze de oplossing gevonden; examens met alleen meerkeuzevragen. En zo van de formulieren die door de computer verwerkt kunnen worden. Fijn voor docenten, maar voor ons -studenten- een nachtmerrie! Giscorrectie moet na de atoombom zowat de slechtste uitvinding ooit geweest zijn.
Als student vond ik de examens eigenlijk nooit zo erg. Het is wel even doorbijten soms, maar cursussen lezen en dingen inoefen voor een paar weken is nu ook zo erg niet.
Als docent is het 20 – 40 -100 keer dezelfde vragen verbeteren, waarbij je de stapels maar zeer traag ziet zakken. Eigenlijk een enorm geestdodende bezigheid. Ik heb meer doorzettingsvermogen nodig om examens te verbeteren dan er af te leggen.
En het ene vak is dan nog het andere niet : Nederlands was zowat hét vak met veel verbeterwerk en dan had ik het genoegen om altijd klastitularis te zijn (de rest van het jaar was dat ook echt wel een genoegen maar tijdens de examenperiode..):de eerste vakantieweek kon ik mijn hoofd maar niet vrijmaken ,dat was echt afkicken
Jammerjammer. Maar begrijpelijk.
Goede moed nog;
no mercy :p