Eindwerken zijn wijs, vind ik. 350 pagina’s hart en ziel van mensen die bijna afgestudeerd zijn. Het proeft naar einde van het academiejaar, naar einde van een periode in hun leven. Het onthult glimpen van wat voor volwassenen deze jonge wolven gaan worden. Het toont vaak visie en doorzicht en hard werk, en als lector van die mensen zeg ik u: dat is zo leuk om te lezen, u heeft daar geen gedacht van.

Het is bovendien het eerste jaar dat ik eindwerken lees van mensen die ik al de hele opleiding ken en dat maakt het extra leuk: een eindwerk is een groepswerk bij ons, en ik kan bij deze groep zo uit de tekst halen wie wat heeft geschreven.

Ik mag vanzelfsprekend niets zeggen over het resultaat en wat ik ervan vind, hier. Wie weet wie er allemaal meeleest, op het interwebs. Donderdag beginnen de verdedigingen. Spannend!