De wereld spoelt schoon.
Dikke druppels vallen sinds een paar minuten naar beneden op ons — na de lange droogte — stoffig terras. Ik vind dat persoonlijk bijzonder aangenaam: de geur van regen nadat het warm is geweest is de leukste geur die ik ken.
Alleen dat onweer, daar ben ik doodsbang van.
Die dikke druppels kwamen vanmorgen vroeg reeds bij ons. Mijn eerste gedachte (zo vanuit het bed naar het dakraam gericht)was niet : “O o o, hmmm, straks ruikt alles weer lekker!”
Maar wel : “Tedoeme, de tuinkussens liggen nog buiten, de schoenen van de kinderen, den Humo!”
Donderdag, Frank, je had gezegd donderdag.
Jep, die geur, nothing can beat it.
Oooh dat onweer, die donder en bliksem,das toch super gezellig en romantisch!
Echt niets om bang van te zijn.
De geur, het geluid van de vallende regen, het mooie licht dat het creëert..
Niettemin een adempauze voor de hooikoortslijders.
Maar de zon is zeer zeker welkom. 🙂
Geen regen gehoord of gezien in Brugge. Wel onweer gehad. Niet kunnen genieten van het heerlijke geurtje maar wel het lawaai gehad. ‘t Is proper…