Slecht karakter.
Soms ben ik ambetant van mijn eigen moeilijk karakter. Ik kreeg via mijn contactformulier volgende mail binnen.
WAAR precies kan ik de hele reeks DEKALOG (bij voorkeur met nederlandse ondertiteling) kopen (of eventueel huren) ?
En ik kan mij er dus echt niet toe brengen om een mail zonder aanspreking, groet of naam én waarin ook nog eens naar mij geschreeuwd wordt, te beantwoorden. En ik weet dat wel, dat dat waarschijnlijk een mens is die niet zo internetterig is, maar het gaat echt niet.
Da’s gelijk die pipo’s die mij contacteren via het formulier of de comments zelf zo van “graag prijzen en verkoopsadressen!!”. Euh… jawohl, mein Commandant!
ik zou daar nie op reageren. Ik zal ook een moeilijk karakter hebben zeker?
Ik denk dat er veel mensen niet op zo een mail zouden reageren. Ik zou het ook niet doen.
terugroepen.
IN DE WINKEL!
Euh geeft, ik heb ook dat gevoel!
Vreslijke mails.
Ik beantwoord ze nooit.
Mijn contactformulier werkt niet zoals het hoort. En dat vind ik best aangenaam plots.
Iew. Ik zou precies ook niet antwoorden. Ik eis op zijn minst een “liefste” bovenaan 😉
Uiterst onbeleefd. En zelfs al zijn ze niet internetterig, dan nog. Een brief stuur je toch ook niet op die manier op?
Misschien moet je terugsturen: “Hoe vraag je dat?”
ja, doen! 😉
Tgoh ik ken best wel veel mensen die zeer sympathiek zijn maar via mail bv echt niet goed over komen, wegens niet veel gebruiken. ‘k Zou er niet te zwaar aan tillen en net heel beleefd antwoorden.
Ik treed Bart bij.
“Google!”
Ergerlijk inderdaad, ik zou daar gewoon ook niet op reageren.
Ookal krijg ik soms veel ergere die ik dan moet beantwoorden wegens “het is mijn job” geef ik iedereen hier groot gelijk: niet beantwoorden en hopelijk leert de persoon in kwestie het af!
In contactformulieren vergeet ik ook al eens de start of het einde van een beleefde mail. Maar zo roepen, geen astublief en dankuwel. pffft, der naar fluiten dat kan hzij.