Kijk, het is hetzelfde interweb. En dezelfde Kerygma. En de zelfde ilse aan het toetsenbord, die nog steeds niet blind kan typen. Hoe genant.
Maar toch is alles anders: in plaats van op mijn eigen schootcomputer werk ik op die van haar.
In plaats van in mijn eigen zetel, heb ik de laatste twee uur in haar zetel gezeten om verslagen te lezen. Naast mij ligt niet mijn prins, maar haar prinses.

Een wezenlijk verschil, inderdaad. Niet alleen is Janne beduidend kleiner dan mijn lief, ge hebt daar eigenlijk ook veel minder last mee. Dat is niet brutaal, dat lacht u niet uit. Ge geeft dat een tuut en dat slaapt de rest van den avond. En voor het eerst in maanden heb ik de afstandsbediening van de televisie.