Reply.
Als ik nu eens zou beginnen antwoorden op uw commentaren, zou u dat leutig vinden? Ik merk namelijk dat ik dat wel lief vind als mensen dat doen. En het was nog nooit bij me opgekomen om bij mijn eigen blog commentaar achter te laten. Tenzij dan om vragen te beantwoorden of te roepen van OhJooMaat, ge hebt wat ongelijk, jong. Ik zal het eens proberen zie. Misschien vind ik het naast lief ook wel leuk om te doen.
Ik ga zelfs @tekens gebruiken. Gelijk de echte.
Kom, geef toe, je wil *eigenlijk* terugkeren naar Twitter 🙂
Twitter? Is dat dat waar ik gedurende 48 uren 30 berichten heb gezet en dan niks meer? Het genre ligt me niet, vrees ik.
Je bent de @ vergeten!
Allez zeg, en ik maar denken dat dat beleefdheid is.
ja ik vind dat ook plezant als mensen antwoorden. maar zelf doe ik dat ook niet altijd;..je weet ook niet altijd wat je overal moet op gaan antwoorden eh.
tiens, ik dacht dat jij dat al deed, als er aanleiding toe was?
(trouwens, die’n eersten Bart is genen echten, IK ben de enige echte Bart. die’n anderen doet maar alsof.)
awel. technisch gezien zijn jullie allebei niet dé Kerygma-bart. De enige echte, die leest hier al van in het begin en heeft geen website. En hij kent veel van poëzie.
*zwaait naar bvds*
Voorzichtigheid is wel geboden. Voor je het weet bent U aan het bekvechten met iemands commentaar. En wat meer is, iedereen wil dan altijd een antwoord op zijn commentaar. Mij wordt alles vergeven door mijn psysichische toestand maar U als normaal aimabel persoon zal toch tactvol moeten wezen.
Was getekend