De wereld in voorzichtige lente-modus is helemaal anders dan de winter, dat voel je. Het is nog geen lente, maar de signalen zijn onmiskenbaar: het is ook geen winter meer.

De winter, dat is ‘s ochtends rillend tegen de radiator gedrukt staan met een kop koffie, terwijl je wacht tot het warmer wordt. De voorzichtige lente, dat is nog steeds de verwarming aanzetten bij het opstaan, maar met je kop koffie voor het raam gaan zitten, rug in de ochtendzon.
De winter is ‘s nachts na een optreden snel materiaal uit de auto laden en de deur dichttrekken, zodat er niet te veel nacht en ontij binnensluipt. De voorzichtige lente, dat is hetzelfde materiaal uitladen op dubbel zoveel tijd, terwijl aan de overkant kwetterende Marokkaanse pubermeisjes voorbijslenteren.
De winter, dat is thuisblijven en televisie kijken. En dat verandert nu in: zullen we brunchen in café parti, aan het grote raam, vanmiddag? Vorige week was er stilte in de ochtend, nu zijn er roekende duiven.

Waarschijnlijk ben ik te optimistisch, maar ik ben zo blij dat het ergste van de winter gepasseerd is, u heeft daar geen gedacht van. Weg met De Winter, Leve de lente!