Eén van onze favoriete afspanningen is de Video, in vervlogen tijden een behoorlijk hip kot, maar dat is nu al minder dan vroeger. Dat treft, want dat hip zijn wil ook bij ons niet zo meer vlotten.

De Video heeft gelukkig wel nog steeds: goeie muziek, democratische prijzen, lekker bier en schone mensen. En elke woensdag een gratis optreden. Hoera!
Op dinsdagavond verstuurt Jeroen-van-de-video een mail naar zijn nieuwsbrieflijst en op woensdagochtend is dat vaak één van de eerste dingen die ik lees, mezelf luid proestend verslikkend in mijn ochtendkoffie. Want dit is by far de wijste en grappigste nieuwsbrief die ik ontvang. U kunt u ook inschrijven op hun website en dan krijgt u ook elke week pareltjes zoals hieronder in uw maildoos. Het is graag gedaan.

Laat ons elkaar, tenzij u zo heet, geen Liesbeth noemen (wie trouwens weet waar dat toch wel vreemde spreekwoord vandaan komt -wat heeft die Liesbeth in godsnaam misdaan om op die manier in een spreekwoord terecht te komen??- mag ons dat altijd laten weten) en er niet te veel om heen draaien: het Internet, dat is eigenlijk een beetje voor van die old school-would-be-hipperds, het Internet, dat is zooooo jaren \’90 dat een mens zich soms afvraagt wanneer het nu eens gedaan gaat zijn, met dat Internet. Want geef nu toe, hebt u er al eens bij stil gestaan welk een zever dat Internet ons allemaal brengt? Het Internet ging ervoor zorgen dat we nieuwe vrienden kregen. Iedereen kreeg dan Tom als vriend, en daarna janneke, mieke et les autres, en op het einde was dan iedereen de vriend van iedereen. Honderdduizend vrienden. Fijn. Geweldig. Iedere dag meer en meer vrienden! Van over de hele wereld! Geen grenzen! Vergeet het. Wij hebben er op de laatste nieuwjaarsdag alleszins geen half cadeau meer door gekregen, en we weten niet wat U onder \”vrienden\” verstaat, maar alleszins iets meer dan een belachelijk pasfotootje waarop ge geeneens duidelijk de gezichten kunt zien van al uw vrienden. Geweldig, dat Internet. Nadat iedereen dan vriend was geworden van iedereen, is iedereen dan maar beginnen chatten alsof hun leven er vanaf hing. En interessant dat dat was! Nog nooit hebben we zo\’n interessante, veelzijdige, leerrijke gesprekken meegemaakt als in de betere chatbox. En handig! Soms zijn er van die gesprekken met wel achttien mensen tegelijk. Geweldig. Super. En toen iedereen zowat moe gechat was, want ja, ook enorm leuke dingen wordt een mens wel eens beu, toen is iedereen beginnen bloggen. Nog zo iets. Bloggen. Vroeger heette dat gewoon \”in het rond leuteren, bazelen en preken, gericht aan een publiek dat daar helemaal niet op zit te wachten\”, en nu heette dat dus \”Bloggen\”. Cool is dat. En iedereen deed of doet het, jong en oud, gewone stervelingen en HBM\’s (HyperBeroemde Mensen, wie spreekt er nu nog over BV\’s, NOG zo\’n compleet passé jaren \’90 concept?). En tussen het bloggen door werden er dan natuurlijk nog wat ontzettend leuke grapjes, ontzettend belangrijke petities en ontzettend dramatische oproepen over mishandelde dieren doorgemaild, werd zowat de hele westerse wereld dooodgespamd met het bericht dat u een gratis GSM krijgt als u bewijst dat u ook kan spammen, en surften mensen naar allerlei educatief verantwoorde sites en verkocht iedereen drie keer zijn of haar gehele inboedel op ebay om die vier maand later, zonder het door te hebben, na een spannende opbod-sessie, terug te kopen en dan nog te geloven dat het een koopje was. Geef toe, het moge intussen meer dan duidelijk genoeg bewezen zijn dat we maar best eens beslissen dat dat fameuze Internet een tijdelijk fenomeen is geweest, en dat je een oen moet zijn om niet te beseffen dat we binnen een jaar of tien op dat Internet zullen terugkijken zoals we dat nu doen op wollen beenverwarmers of stoomlocomotieven: Sympathiek edoch totaal passé.
Dat de eigenschap sympathiek niet altijd hoeft te betekenen dat men passé is, bewijst de groep Ant.Blue. Ze hebben een zangeres, ze hebben gitaren, liedjes en drums. En u mag het publiek zijn. Zonder dank!