Opgejaagd wild.
Soms is doorgedreven realiteitsbesef niet zo mijn sterkste kant, dat heb ik vanmiddag wel ten gronde weer bewezen. Ik was namelijk bezig aan een tekst over diversiteit en onderwijs, en het was me gelijk een beetje beu. En ik bedacht dat we nog een kerstpakje moesten voor mijn oma én voor onze poetsvrouw. Now is as good a time as any, sprak de optimist in mij. Er gaat veel volk zijn, antwoordde de pessimist in mij. Zo shoppingzondag, een dag voor kerst. Maar het is mooi weer, en die tekst vlot echt niet, argumenteerde de optimist.
Gelukkig zijn de optimist en de pessimist goede onderhandelaars en bedreven in het sluiten van Belgische compromissen: ze gingen samen naar de stad, maar wel met de fiets (file en volle bussen vermijden) en met music for life in de oortjes.
Flash forward.
Een uur later. Ik bel mijn lief in tranen terwijl ik buiten aan de Fnac sta, trillend op mijn benen. Daarnet, bij aankomst in de stad, heb ik twintig minuten in de Inno staan aanschuiven voor de rekken, op zoek naar zeepjes voor de oma. Ik heb de rekken niet bereikt omdat andere mensen assertiever zijn dan mij en me telkens opzij duwden.
Ik heb het dan opgegeven en ben naar de Fnac gegaan. Alwaar vier mensen mij voorgestoken hebben aan de infobalie, ellebogen en al. Op dat moment kon ik nog volstaan met vermoeid de ogen sluiten.
Vijf minuten later niet meer, toen ik naast het rek van de DVD-boxen op mijn knieën zat om gevallen DVDs op te rapen. Een wijf (excuseert u mij mijn taalgebruik, maar er is echt geen ander woord voor) met te veel parfum en een verbeten trekje om haar mond — die binnen tien jaar *zo* botox nodig gaat hebben overigens — had besloten dat het efficiënter was iemand te duwen dan zeggen “excuseer, mag ik even zo’n DVD-box nemen”. Die iemand was ik, ik ben gevallen en heb de helft van het rek meegesleurd in mijn val. Al wie denkt dat het wijf sorry heeft gezegd, steekt uw hand omhoog. Ha! U kent het soort dus ook!
En zo stond ik buiten, te bellen, terwijl ik me voelde als een opgejaagd hert in een vreemd bos vol agressieve jagers. Tranen in mijn ogen en zodanig ontredderd dat ik lief nodig had om te zeggen dat ik naar huis moest komen, want zelf wist ik niet meer wat doen.
De stad met kerst: ik zou dat iedereen aanraden. Fukin holy vrede op aarde zeg.
Tiens, ben ook in fnac geweest en het viel reuzegoed mee. Wel even onder de voet gelopen door datzelfde wijf, maar ik had in mijn hand een DVD-box van The Simpsons, een animatiespecial van Pixar en drie keigoede cd’s.
Helemaal voor mezelf.
Misschien helpt een dosis egoïsme voor een hogere zen-factor.
In elk geval: veel vrede en rust voor jou.
Voel mijn medelijden. Ik ben vandaag naar de Auchan geweest in Ronque, en daar was het erg. Ik stond in de file, maar met mijn winkelkar. Winkelzondagen zijn kut.
Trouwens, nog even toevoegen: zulke mensen zijn onbegrijpbaar. Ik word wel eens een verzuurde kloot genoemd, maar respect heb ik wel en in zo’n situatie zou ik altijd sorry zeggen. Damn, vieze mensen, bah.
Ne mens zou er begot medelijden van krijgen…
Ik heb me bijzonder ver weg van alle drukte gehouden, ook al kriebelde het om buiten te komen.
Hihi, heel erg herkenbaar. Ik kom ze vooral tegen op de trein, wanneer ik wil uitstappen en zij erin willen…En dan is het nog niet eens om iets te KOPEN, mind you. Enfin, nog ff op de tanden bijten: het is bijna voorbij, de kerstkwelling.
@Puntkomma: true, true! Het slag mensen waar ik op de trein zonder scrupules even een duw geef als ze lastig beginnen doen.
Ik meng mij trouwens morgen in het strijdgewoel. Gents, set your phasers to stun!
Dachten ook dat het vandaag beter zou zijn dan gisteren. Niet dus. Ga morgen dan maar de laatste cadeautjes kopen, want vandaag was het gewoon waanzin…
Probeer de vismarkt eens op vrijdag 🙂
Kerstshoppen heb ik dit jaar online gedaan… een aanrader 😉
Ik ben om 2 uur in de namiddag om de laatste inkopen naar het Shoppingcentrum Zuid gegaan. Niet echt de spetterendste winkelplaats, maar het was er op dat moment nog lekker rustig, kalmer dan op een doordejaarse zaterdag zelfs.
Ik vond het heerlijk: de Hema en Standaard Boekhandel en Free Record Shop. Jammer dat ik op die manier de Fnac en de Inno mis, maar bon, alles voor wat rust op deze dagen. Een aanrader voor volgend jaar.
tja, als je naar een oorlogsgebied trekt, bestaat de kans dat je geraakt wordt door een kogel. Idem met kerstshoppen. Ik waag me rond Kerst enkel tegen openings- of sluitingsuur in de stad. En dan maar hopen dat ik snel de buit kan binnenrijven. Dat neemt niet weg dat het een verschrikkelijke ervaring is.
Twee periodes waarin ik zelfs al fietsend wijselijk PRoute-gewijs de kuip van Gent mijd: Gentse Feesten en kersthopdrukte.
En nog een tip: er valt danig goed te shoppen op de interstedelijke steenwegen die Gent omringen. Ze zijn ook de hele zondag open, hebben een gezonde zelfstandige honger naar klandizie, en het aanwezige shopvee heeft niet de roofdierallures die je in de urban jungle aantreft.
Je bent toch ook niet verplicht de winkels in te duiken in deze periode? Ik doe het gewoon niet. Tot vorig jaar kocht ik nooit cadeautjes voor Kerst. Dat ene cadeautje dat ik nu voor iemand voor de schoonfamilie moest kopen, sloeg ik begin december al in. Pfff die kerstgekte zeg!!
Als ik in ‘t jaar iets zie waarvan ik denk: hé, da’s leuk voor x of y, dan koop en geef ik dat gewoon, Kerst of niet. Veel simpeler, geen frustraties, en waarschijnlijk minder cadeautjes die op zolder, in de kelder, of op ebay belanden na een paar weken omdat ze ‘sociaal verplicht’ fout gekocht werden…
Wie was dat nu weer die mij deze middag heeft aangeraden om naar de Fnac te gaan?
Hm…
Jij!!!