Teach as you preach.
Op donderdagmiddag wordt er bij ons op het werk vergaderd. De ene keer met de vakgroep, de andere keer met de opleiding, nog een andere keer met een werkgroep of projectgroep. Vanmiddag was er een vergadering gepland van half twee tot vijf. Lang, vind ik dat. Maar gelukkig wordt er op deze specifieke vergadering altijd de nodige verzachting voorzien. In de vorm van cake, koekjes en vele soorten thee. En er is ook een ingeplande pauze, die zo’n tien minuutjes duurt, waarin we een beetje van ontspanning doen. Eens iets helemaal anders, het hoofd vrijmaken.
En zo stonden wij deze middag, omstreeks drie uur, met vijftien collega’s in de gang 1-2-3-piano te spelen. Wijs dat ik dat vind, zo’n dingen.
da moet inderdaad wijs zijn. Had mijn vergadering van vandaag ook verlicht denk k!
Alhoewel, 6 volwassen mannen zien ruzie maken als waren het tieners, t was wel lachen….
😀
Bij ons zijn de koekjes op de vergaderingen net afgeschaft sinds dit jaar… In ruil krijgen we nu wel dagelijks een portie fruit in de docentenruimte.
Enkel bij superlange vergaderingen (tot na 19u) worden broodjes voorzien.
Gelukkig zijn er altijd wel collega’s die iets te vieren hebben. Zo krijgen we toch onze dosis suiker binnen.
Of een poetsvrouw die over de middag een kilo pralinen komt brengen terwijl er maar 8 mensen aan tafel zitten: ook leuk!