Ijs (ii).
Vandaag beginnen we eraan, met de ijsbreker waarover ik vertelde. Straks, om kwart na negen, krijg ik 30 kersverse eerstejaars in een lokaal bij me. Ze zullen loszittende kledij dragen, sportschoenen hebben en een blinddoek meegebracht hebben want dat stond op hun infofiche. Ik heb de muziek geselecteerd, de instructies uitgeschreven en de evaluatiecriteria opgesteld. En ik heb stress. Hoewel mijn ervaring met dit soort activiteiten door jeugdbeweging- hoofdmoni-werk op een speelplein niet gering is, is het toch helemaal iets anders dan een ICT-les. En hoewel ik er heel erg naar uitkijk, ben ik toch een beetje ongerust. Wat als ik ze niet kan motiveren om mee te doen? Wat als ze onze activiteiten niet fijn vinden? Wat als ik de boel niet in de hand kan houden?
Spannend hoor. Duimt maar een beetje voor mij, straks.
Brrr… dat gevoel kan ik me levendig voorstellen. Mijn twee duimen in de lucht. (En achteraf valt het dan altijd keigoed mee ;-))
Ik kan het me voorstellen : dit gaat nog een beetje verder dan het eerste-schooldag-gevoel.
Vroeger werkten wij op een vergelijkbare manier , wij waren project-school voor “thematisch onderwijs ” : in alle vakken werd rond éénzelfde thema gewerkt : het vroeg heel veel coördinatie , collegialiteit maar het gaf super veel voldoening om te zien hoe enthousiast de lln. waren .
Wow, klinkt als een toffe vernieuwende aanpak! Ik zou er ook van houden als ik de creativiteit vanuit het jeugdwerk in m’n organisatie zou kunnen binnenloodsen. Tussen de strijk van m’n hemden en het reclameblok van Lost in hou ik m’n vingers gekruist.
En? En en en?
En hoe is’t nu geweest?
Bijzonder leuk! Ik zal proberen er van ‘t weekend iets over te schrijven, met foto’s en al…