Ondertussen in het bureau (iii).
U las een poos geleden deel 1 en deel 2, waarin ik eindeloos palaverde over plamuren, vliesbehang, primer en verf. Next up: de kasten. En dus de eerste fase van het meubilair. Plezant is dat, als er eindelijk opgebouwd wordt en niet afgebroken.
De belangrijkste meubelstukken uit mijn bureau zijn twee ingemaakte boekenkasten. Op maat en perfect geïntegreerd in het geheel. Ik had er al van tevoren een heel specifiek idee over, zoals over de meeste dingen eigenlijk. Ik had ook heel veel gelezen over materiaal enzo, dus ik wist eigenlijk redelijk goed hoe het er moest uitzien. Voor de aanpassing aan mijn initiële plannen en deskundige assistentie allerhande had ik het voordeel van beroep te kunnen doen op twee maten met ervaring in dat soort werk.
Wat me meteen bij de belangrijkste strategie brengt die wij toepassen in deze verbouwing: we vragen iedereen de oren van het hoofd. Een hele tros maten, ouders, nonkels en tantes zijn ondertussen al in ons huis gepasseerd om advies te geven. Over balken, over plafonds, dakisolatie, gyproc, waterleidingen, ketels en boilers. Op feestjes informeer ik bij mensen waarvan ik weet dat ze ook aan het rommelen zijn in hun huis naar de vorderingen, en stel veel vragen. En we gaan kijken bij andere mensen thuis, zoeken veel op op forums allerhande, enzovoorts enzoverder.
En met al die informatie zijn we dan toch wat beter gewapend, wegens ze hebben ons dat niet geleerd op tschool hoe ge gyproc aan de muur moet zetten.
Maar goed. Kasten dus. Ik wilde vooral veel ruimte om boeken te zetten en vermijden dat ik binnen 5 jaar weer te weinig plaats heb voor mijn grief. Op de groei gemaakt dus, van vloer tot plafond. Daarnaast wilde ik niet alleen boekenrekken maar ook kasten onderaan, die proper af te sluiten waren. Kwestie van kleine rommel en kaften een beetje aan het oog te ontrekken. Het geheel moest de lijnen van mijn bureau volgen, en dan in het bijzonder het ritme van de schouw en schoorsteenmantel.
Voor materiaal hebben we MDF gebruikt, wegens gemakkelijk te hanteren en proper om mee te werken.
De constructie werd vastgemaakt met deuvelverbindingen, houtlijm, vijzen en nagels (uit een pistool). En dan krijgt u dus dit, aan weerskanten van de schouw. De deurtjes moesten er nog aan toen.
Dan: opschuren en een primer erop, watergedragen opnieuw.
De afgezaagde kanten daarna opnieuw opgeschuurd en nog een laag primer gelegd, want die zuigen veel meer verf op.
And now for the fun part. De binnenkant van de kasten werden in het roze geschilderd, want ik heb altijd een voorliefde voor een zeker barbiegehalte. Twee lagen, lakverf. Met dank aan San voor de assistentie….
Vervolgens: beestenwerk. Alle hokjes afplakken met afplaktape, want er moest op de opstaande kanten lakverf komen in dezelfde kleur van de muren. Hels. En u zult later –als ik het over de slaapkamer heb– pas helemaal de hoeveelheid werk begrijpen.
Dan dus twee lagen groene lak, retoucheren en afwerken en hopla: ingemaakte kasten.
Meer foto’s in de Flickr-set.
Ze staan precies al goed vol 🙂 Mooi werk!
(Zucht, ik wil ook een huis met zoveel plaats voor mijn boeken en dergelijke meer.)
heel sjiek gedaan! Bij ons wordt het ook zoiets, maar dan zonder kotjes en met bredere planken. 🙂
MOOI!!!
‘t Is echt schoon, die boekenkast. Maar ik vind ze nog schoner zonder verf. Soit, smaken en kleuren he.
Ik ben jaloers. Wij gaan dat ook doen, maar ik ben jaloers dat het bij u al af is.
Idereen zegt dat ik MDF moet plamuren, maar hoe doet ge dat? Hoe grijgt ge dat er in een egale laag op? Ik snap dat niet. Of plamuurt ge enkel de gaatjes van de vijzen? Ik gad gehoord dat ge dat GANS moest plamuren. Of heb ik dat verkeerd begrepen?
Weuw, redelijk, euh, fucking zalig.