Op de eerste schooldag.
De kindjes gaan terug naar school, inderdaad. De leraren ook.
Waar ik vandaag al over nagedacht heb:
– het feit dat veel collega’s blijkbaar zo bang zijn — en waarschijnlijk met recht en rede — dat 27.000 van hen een polis die hun verzekert tegen de gevolgen van geweld op school hebben afgesloten. Klik.
– Dat steeds meer ouders zo weinig vertrouwen hebben in het oordelingsvermogen van leerkrachten dat ze klachten indien bij straffen. Wanneer ik vroeger straf kreeg, kreeg ik thuis extra onder mijn voeten. Nu gaan ouders steeds meer naar scholen toe om de straffen aan te klagen. Klik.
– Dat de vakbond — terecht — de bedenking maakt over de gratis basisschool en waarom dat niet voor leerkrachten geldt. Wist u namelijk dat leerkrachten nog steeds zelf moeten instaan voor al hun didactisch materiaal, schriften, lesmateriaal, software,…? Ik zie het een baas in de privé nog niet zeggen: noteer in uw zelfgekochte agenda dat u vanavond 10 nieuwe schriften en 5 boeken moet kopen in de club. Klik.
How joh, die moeten hun eigen materiaal nog zelf kopen ook??
Inderdaad zeer terechte bedenking over dat eigen materiaal. In geen enkel ander beroep moet je je werkmateriaal zelf aankopen.
Kan je dat trouwens niet inbrengen in je beroepskosten bij je belastingaangifte?
Inbrengen? Tuurlijk wel. Net zoals alle mogelijke tijdschriften, boeken, abonnementen, …
het forfaitaire bedrag dat elke werknemer heeft é michel. Het is maar als ge een pc enzo aankoopt dat ge erboven zit.
En dat forfaitaire is eigenlijk het interessants voor mensen die die kosten niet hebben. Want die mogen dat ook inbrengen.
En dan nog: als je je een heel jaar bezighoudt met van elke stylo die je koopt een bonnetjes te vragen en dan boven de forfait uitkomt, dan is het nog maar de helft die je terugkrijgt van de belastingen (want dat is inbrengen: je inkomen wordt verminderd met die bedragen, dus betaal je op minder inkomen belastingen. het is niet alsof men zegt: aha, voor 400 euro materiaal, dat is 400 euro minder belastingen)
Laatst bij de onthaalmoeder vroeg een moeder aan haar zoontje die op 1 september voor het eerst naar school moest wat hij moest doen als iemand hem pijn deed. Het manneken antwoorde braaf dat hij het aan de juf moest zeggen. En toen vroeg ze wat hij moest doen als de juf niet luisterde (!). En hij vol trots “terugslaan”. Moeder was er nog trots op ook.
Ik dacht dat de vraag was of het inbrengbaar is. 🙂
En dat is het uiteraard. Net als elke DVD, elk computerspelletje, films, concerten, alles wat maar van ver of van dicht kan geïnterpreteerd worden als didactisch materiaal, etc. etc.
Toen ik vroeger van de leerkracht thuis 100 keer ‘Ik moeten de andere keren gerust laten in de klas’ moets schrijven, maakte mij pa er prompt 1000 keer van.
Toen ik met zo’n pak computerpapier binnen kwam in de klas dacht mijn leerkracht dat IK het verkeerd begrepen had!
En nochtans had de leerkracht een ‘piek’ op mij en had IK altijd alles gedaan, of herinner ik het me alleen zo maar? 😉