Nefast voor de feestvreugde is dit, op deze anders perfecte zondag. Vooral als kort daarna nog een zoon aan de deur staat die het telefoonnummer van de dakwerker eist om het hem “eens te vertellen”. We hebben hem wat kunnen kalmeren, denk ik, maar ik was helemaal van de kaart daarna.

Erg voor die mensen, ook. Ik hoop echt dat morgen alles al opgelost geraakt en dat de schade een beetje meevalt.